กรงรักเหมราช

ในวัยสิบเจ็ด... เกวลินต้องรอคอยแสงแห่งความหวังในกรงทอง
'แต่งงานกับพ่อเลี้ยงเหมราช' ทางเดียวที่มีสิทธิเลือก
ก้มหน้าก้มตาทำงาน ใช้เรือนร่าง ความสาว ปรนเปรอเขาเพื่อแลกกับอิสระ
ทำทุกอย่างเพื่อให้หลุดพ้นจากการเป็นนกน้อยในกรงทอง
ทั้งที่รู้ว่าการจะบินออกจากกรงที่อยู่มาตั้งแต่สิบขวบ มันอาจไม่ง่ายอย่างที่คิด

-----------------------------------------
โปรยปราย 1
“ไม่ต้องทาโลชั่นที่หัวนมนะ มันขม”
มันขม!
เกวลินทำหน้าเลิ่กลั่กราวกับพบเจอเรื่องช็อกสุดขีด ก่อนจะละล่ำละลักถามเสียงสั่นอย่างมึนงง ไม่รู้ตัวเลยว่าหอบหายใจแรงเร็วผ่านปากกับจมูก
“ขะ… ขม... ขมเหรอคะ”
“ใช่ ฉันไม่ชอบดูดนมขมๆ ตรงนั้นก็ล้างให้เกลี้ยงด้วยนะ”
“ตรงไหนคะ!”
เขาปรายตามองกึ่งกลางร่างสาวที่เจ้าตัวพยายามบิดหนีด้วยความอับอายที่พุ่งลามไปทั่วทั้งอก พร้อมกับถอนหายใจเฮือกยาวคล้ายรำคาญ
“จะตรงไหนล่ะ!”

-----------------------------------------
โปรยปราย 2
“รีดให้เรียบ!”
เขาบอกย้ำราวกับเธอเคยทำงานขาดตกบกพร่องอย่างนั้นล่ะ ทั้งที่หญิงสาวรับหน้าที่ซัดรีดเสื้อผ้าให้เหมราชตั้งแต่ขึ้นมอปลาย จีบผ้านี่โง้งคมจนแทบจะบาดซิบเข้าไปในเนื้อแล้วมั้ง และต่อให้ย้ายไปเรียนกรุงเทพเธอก็ต้องกลับมาทำหน้าที่ที่เคยทำทุกปิดเทอม
“ปกติไม่เรียบเหรอคะ ”
“ย้อนฉันหรือไง!”
“ปะ...เปล่าคะ กิ๋งแค่ถาม”
“ก็เรียบดี แต่อยากให้เรียบกว่านี้อีก มีปัญหาไหม”
เกวลินถึงกับหน้าสลด เนื้อกายบอบบางคล้ายจะร้อนระอุขึ้นมาทันทีเมื่อคนตัวโตจ้องมองการขยับตัวของเธอไม่วางตา
“ยอกย้อนไม่เข้าเรื่อง ปากเปราะแบบนี้จะเป็นเมียใครได้ แต่งงานไปไม่รู้ว่าฉันจะได้ลูกหรือเมียกันแน่”