กรงรักในมือซาตาน

"อย่าคิดหนีไปจากที่นี่...ถ้าไม่อยากเจ็บตัว"

เสียงเหี้ยมของชายมาดขรึมอย่างอานัสเอ่ยขึ้นพร้อมชี้หน้าข่มขู่

"ท่านจะฆ่าก็ฆ่าเลยสิ้นลมหายใจฟาตินคนนี้จะได้หมดทุกข์ ไร้ความทรมาน! อึก ฮึก ฮึก"

ฟาตินตะเบ็งเสียงกร้าวโดยไม่คิดกลัวเมื่อตั้งแต่ที่ตัวเองมาอยู่ที่นี่ด้วยเม็ดเงินที่ถูกเขาซื้อมาย่ำยีมันทำให้หัวใจของเธอเจ็บช้ำระบมร่างกายทุกข์ระทมขมขื่นแรงจะฝืนสู้ต่อแทบไม่มีศักดิ์ศรีหดหายโดนทำร้ายร่างกายจนบอบช้ำ

"อย่าปากดีให้มาก...เธอมันก็แค่ผู้หญิงในฮาเร็มที่ฉันซื้อมาสนองตัณหาเท่านั้น...อย่าได้คิดมีสิทธิ์มาต่อรองแม้กระทั่งความตาย!!"

ร่างกายหนาปรี่ประชิดตัวฟาตินมือใหญ่บีบปากของเธอจนเจ็บร้าวดวงตาคมเเข็งกร้าวดุดัน จ้องมองหน้าที่แปดเปื้อนด้วยคราบน้ำตาอย่างเฉยชาแต่คนร่างเล็กที่โดนทำร้ายเจ็บปวดเจียนตายร่างกายที่บอบช้ำอยู่แล้วยิ่งเพิ่มความเจ็บปวดเมื่อโดนสัมผัสด้วยแรงชาย

"จะทรมานกันไปถึงไหน!"

ฟาตินเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือดวงตาโตเอ่อล้นด้วยม่านน้ำตาสีใสเธอไร้แล้วซึ่งหนทางจะหลีกหนีจากซาตานในร่างมนุษย์เช่นเขาเสมือนนักโทษที่รอถูกลงอาญาด้วยตัณหาในกายชาย

"ตลอดชีวิต!"