'หลี่ซูลี่' ได้ชื่อว่าเป็นองค์หญิงร้ายแห่งแคว้นฉิน เพียงชื่อของนางก็พร้อมทำให้ผู้อื่นศิโรราบโดยไม่ต้องเสียแรง ด้วยความร้ายกาจนี้ทำให้มารดาผู้ให้กำเนิดตราหน้าว่านางคือปีศาจ แต่สำหรับบิดานางคือพรสวรรค์ที่ฟ้าประทานลงมา ดั่งปรากฏการณ์ในคืนประสูติ "พยัคฆ์เคียงคู่มังกร"
นางคือพยัคฆ์ พี่ชายฝาแฝดคือมังกร
นับแต่นั้นมาชีวิตของนางต้องเติบโตมาโดยเส้นแบ่งระหว่างความเป็นและความตาย กระทั่งได้เจอกับเขา 'แม่ทัพสวี' แม้นว่าชีวิตนี้จะดำเนินอย่างแสนอาภัพ แสนเวทนา ทว่าแม่ทัพผู้นี้คือวาสนาหนึ่งเดียวที่นางได้รับ และจะขอรักษาวาสนานี้จนตัวตาย
นางถึงกับพูดกับเขาว่า “ท่านอยากเป็นราชบุตรเขยหรือไม่”
เหมือนโชคชะตาจะเล่นตลก ความสุขแสนง่ายดายกลับได้มาแสนยากเย็น ตราบใดที่ขาบัลลังก์ของพี่ชายยังไม่มั่นคง ไหนจะมารดาที่สูญสิ้นความแม่ จ้องจะเล่นงานทุกทาง นางจะพบความสุขได้อย่างไร?
“สวีอี้…ลูกของมันจะเป็นอย่างไรหรือ ลูกที่ไม่มีแม่จะเติบโตอย่างโดดเดี่ยวเช่นข้าหรือไม่”
ก้อนแหลมคมรวมตัวกันกลางลำคอแม่ทัพสวี เขาไม่สามารถให้คำตอบนางได้ จึงทำเพียงกระชับอ้อมแขนให้แน่นขึ้น ให้หัวใจของนางได้รับรู้ว่า…ตราบใดที่เขายังมีชีวิตอยู่ นางจะไม่โดดเดี่ยวอีกต่อไป
ก่อนจะช้อนร่างอรชรขององค์หญิงขึ้นหลังม้า แล้วควบตะบึงกลับไปยังกระโจม ขืนปล่อยไว้นานกว่านี้บาดแผลจะเป็นอันตรายเอาได้
ในกระโจมเต็มไปด้วยผู้คนที่ออกมารอข่าวคราวขององค์หญิง โดยเฉพาะอี้ซวนที่เดินไปเดินมาภายใต้ใบหน้าเรียบนิ่ง ก่อนเสียงของขันทีจะตะโกนว่าองค์หญิงเสด็จกลับแล้ว
พลันแลเห็นสภาพเลื่อนลอยของนาง หัวใจโอรสสวรรค์หล่นไปอยู่ตาตุ่ม เหตุใดน้องสาวของเขาถึงสะเทือนใจเช่นนั้น เขามั่นใจว่าไม่เกี่ยวข้องกับบาดแผลของนางเป็นแน่
บางสิ่งบางอย่างดลบันดาลใจให้อี้ซวนทอดพระเนตรถึงมารดาที่นั่งตัวสั่น พระนางเผยให้เห็นความรู้สึกต่างขั้วที่ไม่อาจเกิดขึ้นพร้อมกันได้
คล้ายคนกังวลถึงบางสิ่งบางอย่าง และเหมือนคนที่ไม่อยากให้เรื่องบางอย่างสำเร็จ
เหมือนความรู้สึกหม่นหมองเพราะเรื่องที่หวังไม่ประสบผลสำเร็จ กระนั้นก็ปนมาซึ่งความเบาใจที่มันไม่สำเร็จเช่นกัน
และท่าทีกระวนกระวายใจคล้ายจะเข้าไปดูบาดแผลของบุตรสาว สุดท้ายก็เลือกนั่งลงที่เดิม เหมือนถูกความกลัวกดเอาไว้
ก่อนความหวั่นใจจะแล่นผาดผ่านหัวใจของอี้ซวน เมื่อค้นพบผู้อยู่เบื้องหลังเรื่องจนเจอ เป้าหมายของการลอบสังหารครั้งนี้ไม่ใช่เขา หากแต่เป็นน้องสาวผู้น่าสงสาร
