ข้ามฟ้ามาเจอรัก

“ดรูฟขอให้ซีนหลับตาลง” เสียงเข้มออกคำสั่ง เมื่อฝ่ามือหนานั้นปิดสนิทตรงดวงตากลมสองข้าง เพื่ออยากสร้างความมั่นใจว่าเธอนั้นจะไม่เห็นอะไรต่อจากนี้ ที่ดรูฟกำลังจะคิดทำ "อย่ายุ่งกับคนของกู!!!!!" “อย่า!!...” ปั๊ง !!!!!!! สิ้นคำพูดเข้มดุดัน ก่อนจะลั่นปืนยิงคนตรงหน้าด้วยความโกรธและโมโห ปืนที่ครอบด้วยลำป้องเก็บเสียงแม้จะยิงออกไปก็แทบไม่มีเสียงเล็ดลอด อึก!!!” แม็กพยายามยกมือไหว้อย่างร้องขอชีวิต ดวงตาที่แข็งกร้าว สายตาที่เข้มดุ ขอบตาแดงอย่างก่ำโมโหถึงขีดสุดจ้องมองไปยังแม็กที่ตอนนี้เริ่มหวาดกลัว เมื่อเห็นท่าทางของดรูฟที่ดุดันและน่าเกรงขาม กระสุนปืนพุ่งทะยานเข้าไปในร่างการของแม็ก เลือดสีแดงสดค่อย ๆ ไหลออกมาตามเนื้อผิว ร่างกายของแม็กที่ไร้เสื้อผ้าสวมใส่ ค่อย ๆ เอนล้มลงกับพื้น ภาพตรงหน้าหากหนูซีนนั้นเห็นต้องเป็นลมล้มพับเป็นแน่ แม้จะแค่ได้ยินเสียงปืนเธอยังสะดุ้งตัวโหยงอย่างตกใจ...ดรูฟทำดีแล้วที่ปิดตาเธอไว้ ไม่เห็นเธอนั้นเห็นในอีกด้านของดรูฟที่มันดูน่ากลัวและยำเกรง เพราะมุมนี้ดรูฟไม่ต้องการให้คนที่รักนั้นเห็นอยู่แล้ว แต่ด้วยสถานการณ์ที่คับขันเช่นนี้ ดรูฟเลยต้องทำ ((เดี๋ยวผมจัดการต่อเองครับ)) ราชิตที่มองเห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง ล้วนเข้าใจดีในสิ่งที่นายเหนือหัวนั้นทำ จนต้องออกปากรีบสะสางเคลียร์พื้นที่ด้วยตัวเอง “ฝากด้วย มันเป็นลูกอธิการบดี” ดรูฟกล่าวทิ้งท้าย มือก็ยังคงปิดตาหนูซีนไว้ โอบประคองร่างที่แข็งทื่อของเธอให้เดินออกมาจากจุดนั้นด้วยมืออีกข้าง และสิ่งที่ดรูฟต้องทำต่อไปนั่นคือรายงานสถานการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้น “ท่านพ่อครับ...ลูกยิงคน”