คลั่งเสน่หา

“ยังไงเธอก็ต้องอยู่กับฉัน ไม่ถึงสามเดือนก็ทนหน่อยละกัน” ลาลิลไม่รู้ว่าตัวเองจะทนได้อีกนานแค่ไหน ช่วงเวลาไม่ถึงสามเดือนสำหรับการอยู่กับเขามันเหมือนตกนรก เข็มนาฬิกาที่เดินไปแต่ละวินาที ลาลิลรู้สึกว่ามันยาวนานเหลือเกิน “ฮรึก!” ลาลิลสะอื้นไม่หยุด แม้ไม่อยากทนก็ต้องทน เวลาไม่ถึงสามเดือนเพื่อแลกกับชีวิตของคนที่เธอรัก ก็ถือว่าคุ้มค่า ลาลิลคิดเอาไว้แล้วว่าหากหลุดพ้นจากแบล็คเมื่อไหร่ เธอจะทิ้งเรื่องราวที่เกิดขึ้นไว้เพียงข้างหลัง ไม่ขอจดจำแบล็คไว้ในใจ ไม่ว่าจะในฐานะอะไรก็ตาม “เงียบซะ เธอไม่เห็นหรือไงว่ากานต์ไม่มีสมาธิขับรถ” คนที่ถูกอ้างถึงไม่ได้มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว เพียงแต่กานต์รู้สึกว่าเจ้านายของเขานั้นต่างไปจากเดิม...