ตะกร้าว่าง
‘17 ตัวอักษรต่อวินาที มันคือเกณฑ์เวลามาตรฐานที่ผู้ใหญ่คนหนึ่งสามารถอ่านและรับสารจากหนังได้’
เขาไม่ค่อยรู้หรอก แต่คิดว่าหากเปลี่ยนเป็นคำพูดที่ผู้ใหญ่คนหนึ่งสามารถรับสารในหนึ่งวินาทีได้ ตัวเลขก็คงไม่ต่างไปจากนี้สักเท่าไหร่
เพราะแบบนั้นโจมทัพถึงได้หยิบปากกาจากลิ้นชักรถออกมา ขมวดคิ้วอ่านและขีดฆ่าประโยคที่ตัวเองตั้งใจเขียนมาบอกเธอทั้งคืนออกไปทีละคำ ทีละคำ
สุดท้ายเขาก็ตัดจนเหลือแค่ว่า
‘ผมขอโทษ ให้โอกาสผมแก้ตัวนะ’
คุกกี้ช่วยให้เราสามารถให้บริการจากเราได้ คุณควรยินยอมเปิดใช้งานคุกกี้