- บ้านโนน Hee Hak –
“อะไรนะ”
ซานโต้ขมวดคิ้ว คล้ายกับฟังไม่ชัด
อัจฉริยะจึงส่งเสียงเป็นเสียงเอ็กโค่สะท้อนกลับไปกลับมาว่า
- โนนฮีแหก... ฮีแหก.... แหก.... แหก....-
“พอ ๆ”
ซานโต้ร้องห้ามเสียงหลง ลูบมือไปตามแขนด้วยความขนลุกขนพองที่ได้ยินชื่อหมู่บ้านนั้น
“แล้วทำไมต้องมาหมดแบตเตอรี่ที่นี่ด้วย ทุ่งนาแบบนี้ฉันจะหาที่ชาร์ตไฟให้นายได้ยังไง”
- คุณอีหล้า ที่อยู่ในกระท่อมหลังนั้นขอพร อยากขย่มหรรมเทพบุตรสักคืน-
“แล้วในรถนี้มีหรรมเทพบุตรด้วยเหรอ”
ซานโต้ถามออกมาอย่างงวยงง ของขวัญแบบนี้ลุงซานต้าจะหามาให้สตรีชาวโลกผู้นี้ได้อย่างไร
- หรรมคุณซานโต้ก็คือหรรมเทพบุตร –
อัจฉริยะจึงส่งเสียงแผ่วเบาเรื่อย ๆ หน้าจอแสดงเปอร์เซ็นต์พลังงานแบตเตอรี่เหลือเพียง 7 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น
“ว่าไงนะ!”
ซานโต้อุทานเสียงหลง เบิกตากว้าง
- หรรมคุณซานโต้... หรรมคุณซานโต้...-
“ไม่นะ! ปูซานต้าคงไม่คิดจะให้หลานสังเวยหรรมเพื่อปฏิบัติภารกิจส่งของขวัญให้ลุล่วงหรอกนะ”
เขาคัดค้านหัวชนฝา