ดั่งจันทร์ชาดพาดเหมันต์

ดั่งจันทร์ชาดพาดเหมันต์

ดุจตะวันโผล่ทิศตก

---------------------------------------------------------

ยามอยู่ในวังหลวง ซวีซีหยวนคือองค์หญิงสามผู้มีสติปัญญาด้อย แต่ยามหยิบหน้ากากเงินครึ่งซีกขึ้นมาสวมใส่ นางจะกลายเป็น 'หัวหน้าหน่วยหลิ่ว' แห่งหน่วยจันทราแดงผู้เลื่องชื่อด้านการสังหารคนตาไม่กะพริบ นางมีเหตุผลในการปลอมแปลงฐานะ และเป็นเหตุผลที่ไม่สามารถบอกกับ 'เว่ยหานเซวียน' ได้แม้แต่ครึ่งคำ

เพราะยามที่เว่ยหานเซวียนอยู่ต่อหน้านางในฐานะองค์หญิงสาม เขาคือบุรุษอบอุ่นไม่ต่างจากอาทิตย์ยามวสันต์ แต่พออยู่ต่อหน้านางในฐานะหัวหน้าหน่วยหลิ่ว เขากลับกลายเป็นคนเย็นชาดุจมีดน้ำแข็งที่ถูกกลบฝังอยู่ใต้ฤดูเหมันต์

เขาเอ็นดู 'องค์หญิงสาม' แต่กลับตั้งตนเป็นปรปักษ์กับ 'หัวหน้าหน่วยหลิ่ว' โดยชัดเจน

แล้วทีนี้นางจะบอกเขาได้อย่างไร

... บอกได้อย่างไรว่าคนที่เขาชังมาตลอด คือคนเดียวกับผู้ที่เรียกเขาว่า 'พี่ชายเว่ย' มานานนับหลายปี

---------------------------------------------------------

“หัวหน้าหน่วยหลิ่วเจ็บที่ใด ... ข้าต้องทำเช่นไรเจ้าถึงจะหายเจ็บ?”

เว่ยหานเซวียนก้าวเท้าเข้าไปใกล้นางกว่าเก่า ปลายนิ้วโป้งเกลี่ยคราบน้ำตาบนแก้มเนียนขาวนั้นออกอย่างแผ่วมือ

“เจ็บตรงนี้” นางชี้ไปที่แขนข้างซ้าย ก่อนจะค่อย ๆ เลื่อนขึ้นมาชี้อกตน “ตรงนี้ด้วย”

“...”

---------------------------------------------------------