แก้วตาหญิงสาวที่จบการศึกษาปริญญาตรีได้ไม่นาน ในระหว่างที่กำลังหางานทำอยู่นั้น เธอได้อ่านนิยายพีเรียดไทยที่ไม่ได้อ้างอิงถึงประวัติศาสตร์ ระหว่างที่อ่านเกิดเสียงฟ้าผ่าดัง
เปรี้ยง!
ไม่รู้เวรกรรมใด อยู่ ๆ พระเจ้าถึงได้ถีบเธอให้หลุดเข้าไปในโลกนิยาย เข้ามาเป็นตัวละครที่ไม่ได้มีบทบาทอยู่ในนิยายเลยสักนิด
ที่โชคร้ายไปอีก!
เธอกำลังถูกจับไปขายในหอโสเภณีของตัวร้ายในนิยายที่มีดีเพียงหน้าตาเอาละงานนี้ แก้วตาจะใช้วิธีไหนให้รอดพ้นจากหอโสเภณี ที่มีนายหอโสเภณีหน้าตาชวนหลงใหล หรือเธอจะรวบหัวรวบหางกินกลางตลอดตัว
แล้วมาดูกันว่าแก้วตาจะใช้วิธีไหนในการเอาตัวรอดจากเหตุการณ์ครั้งนี้
----------------------------------------------
สปอยอีกหน่อยนะคะ
ตอนที่พระเอกปากแข็ง
ข้าผู้นี้มิได้มีใจรักใคร่แม่หญิงใดในพระนคร ข้าเห็นเจ้าเป็นเหมือนญาติผู้น้อง
ตอนที่พระเอกปากยังแข็งอาการเริ่มโบ้
“เจ้าหึงหวงข้ารึ”
“ข้าจะหึงหวงท่านได้เยี่ยงไร ท่านอย่าลืมสิข้าคือน้องสาวท่าน”
“ก็นั้นนะสิ! แต่ข้ายินยอมให้เจ้าหึงหวง” หาญยิ้มออกมาอย่างมีความสุข
“ท่านยินยอมแล้วเยี่ยงไร ข้าไม่ได้ชอบพอท่าน และใจข้ามีชายอื่นอยู่แล้ว”
“มันเป็นผู้ใด!”
.................
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 และพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ ฉบับเพิ่มเติม ห้ามทำซ้ำ ดัดแปลง คัดลอกเนื้อหาบางส่วนหรือทั้งหมด รวมทั้งเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาตจากนักเขียน ถ้าพบเจอดำเนินคดีตามกฎหมาย
คำเตือน!
นิยายพีเรียดไทย ไม่ได้อ้างอิงถึงประวัติศาสตร์ไทยใด ๆ ทั้งสิ้น มีการบรรยายและบทสนทนาที่ใช้ศัพท์สมัยโบราณผสมกับสมัยปัจจุบัน เนื้อหาเหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป มีการใช้คำพูดและการกระทำที่ไม่เหมาะสม โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
