เมื่อพูดถึง “ความรัก”
เรามักจะนึกถึง “ความลับ”
เพราะมันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างคนสองคน
ต่างต้องช่วยกันสร้างและกอดประคองให้ตลอดรอดฝั่ง
.
ในช่วงแรกเริ่มความรักมักจะสวยงามเสมอ
เป็นช่วงเวลาที่ทั้งสองฝ่ายได้แลกเปลี่ยน
และทำความเข้าใจซึ่งกันและกัน
พร้อมจะมอบสิ่งดีๆและส่งพลังบวกให้แก่กัน
.
แต่เมื่อถึงระยะเวลาหนึ่ง
ความหวานเริ่มจางหาย ความเคยชินเข้าแทนที่
แต่ละคนต่างเรียกร้องจากอีกฝ่ายมากกว่าเดิม
จนเกิดความเจ็บช้ำน้ำใจ และเริ่มเอาชนะซึ่งกันและกัน
.
ในวันที่ความรักจืดจางลง
เมื่อถึงจุดหนึ่ง เราจะเรียนรู้และเข้าใจได้ว่า
การเติมความหวานในความสัมพันธ์
ล้วนเป็นหน้าที่ที่ทั้งสองคนต้องช่วยกัน
.
ความรักที่งดงามและลงตัว
อาจเป็นความรักที่ไม่รักตัวเองน้อยไป
ไม่รักคนอื่นมากไป
แต่เป็นความรักที่ให้น้ำหนักอันสมดุล
ระหว่างการรักคนอื่นกับการรักตัวเอง