ตะกร้าว่าง
"ท่านแม่ทัพ ลงมาอาบน้ำกับเราสิ""ขอประทานอภัยพะยะค่ะฝ่าบาท กระหม่อมไม่ใช่...""คำสั่งเรา ท่านจะไม่ทำตามรึ""กระหม่อมไม่ใช่... พวกตัดแขนเสื้อ""ไม่ใช่ก็ดี ลงมาอาบน้ำกันเถอะ""ฝ่าบาท!"อี้หานเยี่ยนหรูไล่คนรับใช้ออกไปจากห้องอาบน้ำจนหมดแล้ว จึงค่อยๆ ลุกยืนขึ้นเหนือผิวน้ำ ผมยาวสยายที่แผ่ระอยู่เบื้องหลังให้ความรู้สึกน่าเกรงขาม ทว่าเหลียงลู่หรงกลับคิดว่าร่างนี้ เมื่อพิจารณาดูดีๆ แล้ว เมื่อไม่ได้อยู่ภายใต้ชุดมังกรกลับดูบอบบางอรชรอย่างกับ... อย่างกับสตรี!- - - - - - - - - -"เจ้าโจรหน้าไม่อาย! เลิกทำเป็นเคร่งเครียดเช่นนั้นเสียที ข้ามาที่นี่ก็เพราะเจ้าเป็นคนบอกให้ข้ามา""คุณหนูมาที่นี่เพราะข้าบอก?""ก็... ก็ใช่น่ะสิ""คุณหนู ท่านคงคิดถึงจูบของข้าสินะ""ปะ เปล่าเสียหน่อย""ยังจะปากแข็ง ตามมานี่เถิด ข้าจะพาท่านไปรำลึกความหลังเสียหน่อย""ปล่อยนะ เจ้าจะพาข้าไปไหน!?""หรือท่านอยากให้ข้า...รำลึกความหลังกับท่านในอารามนี่ หากท่านอยากลอง ข้าก็ยินดีจะทำให้ตรงนี้โดยไม่รอช้า""บะ บ้า! เจ้าคนต่ำช้า ในอาราม...เหมาะสมที่ไหนกัน!"หวังจงจื่อหรี่ตามองใบหน้างดงามแล้วก็คว้ามือนางพาเดินออกจากอารามที่เขาใช้ซ่อนตัว เดินลึกเข้าไปในป่า หาจุดที่เหมาะๆ เพื่อจะได้...รำลึกความหลังกับนางตามลำพังสักครู่ใหญ่ๆ
คุกกี้ช่วยให้เราสามารถให้บริการจากเราได้ คุณควรยินยอมเปิดใช้งานคุกกี้