ตะกร้าว่าง
ฉันเหนื่อยมากเลยนายท่าน
เลิกให้ไอ้ขนุนขึ้นนั่งตักท่านสักทีเถอะขอรับ
ไอ้ขนุนปวดหน้าขาและหมดแรงขย่มท่านแล้ว
‘เอ็งว่าข้ากรำศึกข้างนอกไม่ไหวก็หาใช่ว่าข้าจะกรำศึกในเรือนมิได้’
เสียงกระซิบแหบห้าวข้างหูไอ้ขนุนทำเอามันเกิดความรู้สึกมวนท้องยิ่งนัก ข้าอยากรูว่าท่ารำทวนของท่านมันจะยิ่งใหญ่อลังการหรือไม่ท่านขุน!
ขุนฤทธิ์
“เป็นกระไรหรือขอรับ”
ขมลองถามดูไปอย่างนั้นแต่ก็ไม่คิดว่าท่านขุนจะตอบกลับมา
“เหมือนเห็นดอกไม้ดอกหนึ่ง มันงามจนข้าละสายตามองไม่ได้”
ขุนฤทธิ์ที่พึ่งเคยรำพันถึงคนงามก็ทำเอาเจ้าขมตกใจจนไม้พายจะร่วงจากมือ
‘ตาเถน ท่านขุนคิดอยากจะมีเมีย’
คุกกี้ช่วยให้เราสามารถให้บริการจากเราได้ คุณควรยินยอมเปิดใช้งานคุกกี้