นิยาย ร้อยรักหัวใจเดียว

ตัวอย่าง บางฉากในเรื่อง

“ว้าย! ปล่อยนะคุณหนึ่ง นี่ฉันเอง รักร้อย”

เสียงหวานใส คุ้นหูดังขึ้นในความมืด เมื่อเปิดไฟหัวเตียงดู ก็เห็นหน้าสวยจัดของโจรย่องเบาถนัดตา

เอกดนูตาเบิกกว้างเขม้นมองหญิงสาวอย่างตกตะลึง “รักร้อย นี่เธอเองเหรอ”

เขารั้งร่างของโจรสาวให้ลุกขึ้นนั่ง แต่ไม่ยอมปล่อยมือที่จับกดล็อคไว้

“ปล่อยหนูร้อยก่อนนะคะคุณหนึ่ง มันเจ็บ” รักร้อยอ้อนวอนเสียงอ่อน เอกดนูคลายล็อคออกแล้วขยับลุกขึ้นไปยืนห่าง ๆ ร่างเพรียวบางนั้นอย่างระแวง

“เธอแอบเข้ามาในห้องฉันทำไม คิดจะเข้ามาทำมิดีมิร้ายกับฉันหรือไง”

... โถ่ เจ้าพระคุณ ช่างหวงเนื้อถนอมตัว...

รักร้อยนึกอย่างระอา มองคนหวงตัวที่อยู่ห่างเป็นวาด้วยสายตาหมั่นไส้

“เขามีแต่ผู้ชายแอบลอบเข้าหาผู้หญิงตอนกลางคืน นี่เธอช่างกล้าแหกกฏ
แอบปีนหน้าต่างเข้าหาฉัน โอ้ย โลกมันวิปริตผิดขั้วไปหมดแล้วหรือไง”

เอกดนูถากถางโจรสาวหน้าสวยอย่างเหลืออด เกิดมาไม่เคยคิดจะปีนเข้าห้องผู้หญิงคนไหน แต่ดันถูกผู้หญิงปีนเข้าหาเสียนี่

“ทำไมคะ ผู้ชายมีสิทธิ์ปีนหน้าต่างเข้าหาผู้หญิงฝ่ายเดียวหรือไงคะ แล้วพอผู้หญิงทำมั่ง ก็มาหาว่าแหกกฏ ใครกันที่ตั้งกฏนี้ ลากตัวมายืนยันกับฉันหน่อยสิ”

รักร้อยขยับลุกขึ้น ยืนท้าวเอว แก้ต่างให้ตัวเองแบบข้าง ๆ คู ๆ

“นี่เธอเป็นผู้หญิงประเภทไหนกันแน่รักร้อย ถึงได้ทำอะไรผิดประสาชาวบ้านเขา” เอกดนูส่ายหน้ากับคำแก้ตัวแบบเอาสีข้างเข้าถู

“ฉันก็เป็นผู้หญิงทั่วไปค่ะ แต่ที่พิเศษกว่าก็ตรง ความสวย เซ็กซี่ ขยี้ใจชายนี่แหละ”

รักร้อยทอดเสียงหวานพลิ้ว เดินนวยนาดเข้ามาใกล้ร่างหนาห่อปากขยิบตายั่วยวน แบบที่เคยเห็นนางร้ายจอมยั่วในละครทำบ่อยๆ เธอขอลอกมุกนี้มาใช้หน่อยเถอะ

เอกดนูขนลุกซู่ ร้อนวูบวาบขึ้นมาทันที แวบแรกที่เห็นหน้าเธอเขาก็ใจเต้นแรง จนต้องแกล้งเอะอะกลบเกลื่อนความรู้สึกเอาไว้ เกรงเจ้าหล่อนจะจับได้ ตอนนี้ใจเจ้ากรรมมันเต้นแรงแทบทะลุอกออกมา เมื่อร่างเพรียวบางสมส่วนนั้นเดินเยื้องย่างราวกับนางเสือสาวเข้ามาหา จะถอยหนีก็ติดกำแพง ได้แต่กลั้นหายใจข่มความรู้สึกบางอย่างที่กำลังจู่โจมไว้สุดฤทธิ์

“ระ รักร้อย ทะ เธอจะทำอะไร”

พ่อเลี้ยงหนุ่มถามเสียงสั่นพร่า ตัวแข็งทื่อขยับไปไหนไม่ได้เมื่อรักร้อยเดินเข้ามาใกล้

“คุณหนึ่งขา... กลัวอะไรคะ ทำไมถึงตัวสั่นๆ” รักร้อยแกล้งทำเสียงเล็กเสียงน้อย ขยับเข้าไปหาเขาอีกเรื่อย ๆ

“นี่หยุดนะ อย่ามาใกล้ฉัน ยายผู้หญิงน่าไม่อาย ยายผู้หญิงน่ารังเกียจ!” เขาตวาดเสียงพร่า ถอยหนีไปจนมุมที่ซอกกำแพง

...นี่เอกดนูคิดว่าตัวเองเป็นสาวพรหมจรรย์หรือไร ถึงได้ทำท่าเหมือนลูกกวางน้อยยามถูกเสือร้ายจ้องขย้ำ…