เขาถูกหลอกใช้ให้เป็นกุนซือช่วยองค์ชายหกปล้นราชบัลลังก์ ยอมแม้กระทั่งถูกตราหน้าว่าเป็นคนทรยศคบชู้สู่ชายทั้งๆที่แต่งงานกับแม่ทัพเซียวที่ซึ่งเป็นสามีอยู่แล้ว สิ่งที่ทำลงเป็นล้วนเพื่อฉินสุ่ยเหยียนทั้งสิ้น สิ่งใดอยากได้ เขาก็พลิกแผ่นดินหา สิ่งใดปรารถนาเขาก็ไปแย่งชิงมา แม้กระทั่งบัลลังก์มังกร เขาถึงกับทรยศผู้เป็นบิดา ทรยศทุกคนในจวนสกุลลู่
เขาก็ยอมทำ...เหตุผลเพราะรักฉินสุ่ยเหยียน เหตุผลเพียงข้อนี้ข้อเดียว
"อาหราน ข้าสัญญา หากข้าได้บัลลังก์นั้นมาครอบครอง ข้าจะแต่งตั้งเจ้าเป็นฮองเฮา เจ้ามิจำต้องแต่งงานกับเซียวหลิง"
"...ท่านพูดจริงหรือ?"
"สิ่งที่ข้าพูดไปล้วนเป็นความจริง อาหราน..ข้ารักเจ้า"
"ข้าก็รักท่าน สุ่ยเหยียน...ข้าจะรอท่าน"
น่าเสียดายจุดจบคนทรยศอย่างลู่เสวี่ยหรานจะเป็นที่ไหนได้นอกจากคุกหลวง เห็นบิดา มารดาและน้องชายถูกประหารต่อหน้าต่อตา ลู่เสวี่ยหรานคิดว่าตนต้องถูกจองจำด้วยคุกมืดมิดนี้ไปทั้งชีวิต แต่แล้วในคุกไร้แสงสอดส่องนั้นกลับมีคนเพียงผู้เดียวเป็นแสงสว่างให้กับเขา
เซียวหลิง สามีของเขา
"เมื่อก่อนข้าดื้อดึงต่อว่าท่านถึงเพียงนั้น มิสนใจท่าน ทิ้งขว้างความรักของท่านไปราวกับสิ่งไร้ค่า เหตุใดตอนนี้ท่านยังยืนหยัดที่จะปกป้องข้าอยู่หรือ เซียวหลิง?" เขาเอ่ยถามออกไป เซียวหลิงชั่งใจอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบกลับมา
"เจ้าแต่งเป็นฮูหยินข้า ข้าเป็นสามี ชีวิตเจ้าเป็นของข้า ชีวิตข้าเป็นของเจ้า"
สวรรค์รอบนี้ ข้าคงตาบอด ซ้ำยังโง่เขลา... เขามองคนผิดไปแล้วจริงๆ
น่าเสียดายที่เซียวหลิงต้องตายไปพร้อมกับเขาอย่างมิมีเงื่อนไข ลู่เสวี่ยหรานสูญสิ้นทุกอย่างก็เพราะคำว่ารักเพียงคำเดียว
วันนี้ลู่เสวี่ยหรานเข้าใจแล้วว่าความหมายของคำว่า รักคนผิดคิดจนตัวตาย....มีความหมายถ่องแท้ว่าอย่างไร
