บ้านที่มีแมวขี้โกหกกับหมาในจินตนาการ

ไม่มีประโยชน์ก็ไม่ได้แปลว่าไร้ค่า

ไม่มีประโยชน์ แต่ก็มีสิทธิ์ที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป

ไม่ใช่หรือ...

.

บ้าน "ฮาเนะโกะ" ที่แปลว่า "แมวมีปีก"

เป็นครอบครัวมั่งคั่ง แต่กลับพังทลายจากภายใน

บ้านที่มีผู้ใหญ่ที่ไม่ได้เรื่องได้ราวนัก

และชาวเมืองต่างเรียกว่า "พวกฮาเนโกะจอมโกหก"

แต่ในบ้านหลังนั้นก็ยังมีมาบุกิ

เด็กชายที่หวังจะมีชีวิตที่สงบสุขและเติบโตได้เป็นอย่างดี

.

แม้เขาจะต้องคอยโกหกเพื่อปกป้องโลกของแม่ที่สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

ต้องทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้กับพ่อที่มีชู้จนลือกันไปทั่วเมือง

ต้องตามหาพี่สาวที่พยายามจะหนีออกจากบ้าน

ต้องคอยพูดปกป้องปู่ที่วาดฝันจะสร้างสวนสนุกให้เมือง

ด้วยการใช้หมาในจินตนาการเพื่อให้ผ่านชีวิตไปให้ได้

.

การใช้สิ่งที่ไม่มีอยู่จริงเป็นที่พึ่งทางใจในการมีชีวิตอยู่นั้น

ถือเป็นเรื่องไร้แก่นสารจริงหรือเปล่า

.

บ้านที่มีแมวขี้โกหกกับหมาในจินตนาการ

ผลงานของนักเขียนรางวัลที่จะเติมเต็มหัวใจคุณด้วยความเหงา

ความช่วยไม่ได้ ความเศร้า ความสูญเสีย

แต่ความรู้สึกทั้งหมดทั้งมวลนั้นก่อเกิดเป็น "การยอมรับ" ตัวเอง