พระเครื่องที่น้อยคนจะรู้จัก เล่ม 2 พระเนื้อดิน ผง ว่าน

ตำราพระเครื่องเล่มนี้ จัดทำขึ้นด้วยเหตุประเทศไทยนั้นมี พระเครื่องเป็นจำนวนมากที่ไม่เป็นที่รู้จักแพร่หลายแก่วงการ สาเหตุเพราะไม่ได้รับความนิยมจากเซียนพระ  ดังจะเห็นได้จาก ในงานประกวด  ของ สมาคมผู้นิยมสะสมพระเครื่องพระบูชาไทย มักไม่มีรายการพระเครื่องเหล่านี้  ในรายการประกวดเลย

       และอีกหลากหลายสาเหตุ คือ วัตถุมงคล (พระเครื่อง) สำนักนั้น  จัดสร้างได้ไม่สวยงาม หรือไม่มีเอกลักษณ์ใดๆ ให้โดดเด่น ประกอบกับ การจัดสร้างวัตถุมงคลในยุคสมัยที่ไม่มีอินเทอร์เน็ต  ผู้คนจึงไม่ค่อยรู้จัก  และไม่ได้รับความนิยมในที่สุด

ทำให้กลับกลายเป็นก้อนดินก้อนหิน อันไร้ค่าในแผงพระ ราคาถูก  แท้จริงแล้ว  ของดีก็คือของดี  เพชรก็คือเพชร วัตถุมงคล (พระเครื่อง) สำนักต่างๆ ที่ไม่โด่งดัง (ไม่มีในรายการประกวด) กลับเปี่ยมไปด้วยพลังพุทธาคม อันเอกอุ ดังปรากฏเป็นประสบการณ์ ให้ผู้ที่แขวนบูชา และต่างรอดปลอดภัยจากภยันตราย มานักต่อนัก บางสำนัก ก็ดลบันดาล ให้ผู้ที่แขวนบูชาพบกับโชคลาภมากมายมหาศาล  

       พระเครื่องที่ไม่เป็นที่รู้จักแก่วงการนั้น มีหลายลักษณะ มีทั้งประเภทหลังเรียบ ที่ไม่บอกชื่อวัด หรือผู้สร้าง และประเภทที่เขียน เป็นชื่อย่อวัด เช่น ว.ป.ล. หรือชื่อนามสมญาทางพระ เช่น สุนทโร ธมมฺวิตกฺโก  บางประเภทเขียนเป็นอักขระขอม หรือยันต์ประจำตัวที่หลวงพ่อหรือพระเกจิอาจารย์ องค์นั้น ใช้อยู่บ่อยๆ  บางประเภท เป็นรูปสถานที่ หรือสถูปเจดีย์ ทำให้สืบค้นหาข้อมูลได้ยาก  พระเครื่องประเภทนี้ เราจะสามารถรู้ได้จากผู้รู้ผู้เชี่ยวชาญ (ผู้เกี่ยวข้องกับพิธีการสร้าง) หรือนักนิยมสะสมพระเครื่องในพื้นที่ และสิ่งสำคัญอีกอย่างหนึ่ง คือ กล่องบรรจุพระ หรือใบกำกับพระ ที่บรรจุพระองค์นั้น ทุกสิ่งทุกอย่าง ที่กล่าวถึง คือเครื่องมือในการค้นหาที่มาของพระประเภทนี้

ผู้เขียนจึงได้รวบรวม ข้อมูลพระเครื่องกลุ่มนี้ จากเพื่อนฝูงในวงการ  และให้ชื่อว่า พระเครื่องที่น้อยคนจะรู้จัก  จึงหวังเป็นประโยชน์อย่างยิ่งว่า คงจะเป็นประโยชน์ แก่วงการพระเครื่องต่อไปในอนาคตกาลข้างหน้า  หากตำราเล่มนี้ พอจะเป็นประโยชน์อยู่บ้าง ข้าพเจ้าขอมอบความดีนี้ให้กับ บิดา มารดา ตลอดจน ครูบาอาจารย์ ที่ให้วิชาความรู้ทางด้านนี้แก่ข้าพเจ้า  หากผิดพลาดประการใด ผู้เขียนขอรับไว้แต่เพียงผู้เดียว

                              ค้นคว้า เรียบเรียง รวบรวม โดย

                                  อุดร    เหลืองวิชชเจริญ