ในช่วงเวลาของการสูญเสียและการจากลา
สิ่งสำคัญอาจไม่ใช่คำปลอบโยนหรือคำปลอบใจ
แต่คือการที่มีใครสักคนอยู่ข้างๆ
โดยไม่ตัดสินรับรู้ความรู้สึกและรับฟังความหม่นเศร้าข้างในใจ
.
คนเศร้าจะกอดคนที่เศร้ากว่าเอง
.
เรื่องราวของสิบตัวละครจากต่างที่มาที่ได้มาพบกันที่ร้าน “โอแบร์จแอบบีย์โรด”
ความผูกพันอันเกิดจากช่วงเวลาของการสูญเสียและการจากลาเป็นจุดร่วมจึงได้เริ่มต้นขึ้น
.
พวกเขามีวิธีรับมือกับความเศร้าในแบบของตัวเอง
ไม่ว่าจะเป็นการทำอาหาร การร้องเพลง การเล่นดนตรี
กระทั่งการเผชิญหน้ากับเรื่องเศร้าอย่างกล้าหาญ
ต่างผลัดกันปลอบ ผลัดกันรับฟัง ผลัดกันนั่งข้างๆ
ผลัดกันร้องไห้ และผลัดกันกอด
.
ความเศร้าที่ยากจะข้ามผ่านถูกเยียวยาได้อย่างง่ายดาย
เพียงแค่มีใครสักคนนั่งข้างๆและรับฟังความรู้สึกเหล่านั้นที่พรั่งพรูออกมา
แม้อาจไม่มีคำพูดใดๆออกมาเลยก็ตาม
.
ในวันที่คุณไม่อยากแสร้งทำเหมือนว่าไม่เป็นไร
หนังสือเล่มนี้จะช่วยปลอบใจอย่างอ่อนโยน
และมอบพลังบวกให้แม้จะต้องเผชิญกับความบุบสลาย
เป็นเสมือนเพื่อนที่พร้อมจะนั่งอยู่ข้างๆคุณเสมอ
.