รักจังอยู่ในชุดขาวเนียนเป็นชุดทำความสะอาดยกมือสวมผ้าปิดปากพร้อมเลื่อนรถเข็นทำความสะอาดไปยังลิฟต์อีกฝั่งที่เปิดใช้เฉพาะพนักงานกดขึ้นไปชั้นเก้าพร้อมรถเข็นคู่กาย ประตูลิฟต์เปิดออกเธอเข็นรถเข็นไปหาพนักงานรักษาความปลอดภัยด้วยความเคร่งขรึมก่อนถูกปล่อยผ่านเข้ามาอย่างง่ายดาย รอยยิ้มเจ้าเล่ห์อยู่ในผ้าปิดปากยิ้มรับชัยชนะที่ได้มาง่ายกว่าที่คิด
“ขออนุญาตทำความสะอาดนะคะ” รักจังยกมือเคาะประตูเรียกคนด้านในที่ไร้เสียงตอบรับก่อนเอื้อมมือจับลูกบิดที่ไม่ได้ล็อกด้วยรอยยิ้มอย่างเป็นต่อ เธอไม่ละทิ้งโอกาสรีบเปิดเข้าไปทันทีความโอ่อ่าของห้องทำเธอตื่นตาตื่นใจทิ้งรถเข็นไว้ด้านนอกแต่หยิบไม้ถูพื้นติดเข้าไปด้วยเพื่อกันพลาด เธอกวาดสายตามองรอบเดินตรงไปที่ห้องนอนที่เปิดแง้มอยู่
“หึ หึ” เสียงหัวเราะอย่างมีชัยอยู่ในลำคอสร้างความพึงพอใจให้กับเธออย่างยิ่ง รักจังค่อยๆ ผลักประตูเข้าไปแล้วรีบสำรวจมองหาสิ่งที่ต้องนำกลับไปทันที กระเป๋าใบใหญ่ตั้งอยู่ข้างตู้แถมล็อกอย่างแน่นหนาราวกับข้างในมีของมีค่า รักจังหันไปเปิดตู้มองเสื้อผ้าที่แขวนอยู่พร้อมกลิ่นหอมโชยเตะจมูกก่อนหันไปเห็นผ้าที่พับอยู่หนึ่งชุดบนโต๊ะเครื่องแป้งเธอรีบวิ่งไปดูทันทีคลี่ผ้าออกจนเห็นสิ่งที่ต้องการซ่อนอยู่ในกางเกงสีดำ
“สวรรค์เข้าข้างฉันแล้วไง ขอนะเปาเปา” รักจังยิ้มกว้างลดผ้าปิดปากลงหยิบกางเกงในมาใส่กระเป๋ากางเกง
“กลับมาแล้วเหรอ” เสียงตะโกนดังมาจากในห้องน้ำด้านหลังรักจังทำเธอสะดุ้งเฮือกรีบวิ่งออกไปทันทีก่อนที่คนด้านในจะเปิดประตูออกมา
ปึก!
ยังไม่ทันได้ถึงประตูเธอก็ล้มลงหงายท้องเมื่อชนกับร่างหนาที่เดินเข้ามามองฉงน รักจังเม้มปากจับก้นตัวเองรีบประคองตัวลุกขึ้นเงยหน้ามองชายหนุ่มสูงโปร่งดูดีอย่างโดดเด่นกลิ่นหอมจากตัวเป็นเอกลักษณ์
“เอ๋ ฉันว่าฉันเอากางเกงในมาแล้วนี่ หายไปไหน” โฮนัมจาเดินบ่นพึมพำออกมาจากห้องขณะที่นุ่งผ้าขนหนูปิดท่อนล่าง รักจังหันขวับมองหน้าชายที่อยู่ด้านหลังอย่างตกใจ
“ทางโรงแรมเปลี่ยนพนักงานทำความสะอาดแล้วหรือครับ” ผู้เป็นเจ้าของห้องเอ่ยถามพร้อมจ้องรักจังที่หันกลับมองอย่างลุกลน
“ค่ะ พนักงานใหม่ค่ะ” ความเนียนยิ่งกว่าดารายอดนิยมตอบกลับอย่างมีสติขยับไปคว้าไม้ถูกที่วางพิงไว้ตรงข้างฝามาจับไว้แล้วค่อยๆ ก้าวขาขยับออกแต่หลุยเทียนเปาขวางทางไว้
“กางเกงในพี่หรือครับ”
“ใช่ หรือว่าลืมแต่ไม่น่าลืม” โฮนัมจาขมวดคิ้วครุ่นคิดเท้าเอวมองหาก่อนสะดุดตากับพนักงานทำความสะอาดที่ถูกหลุยเทียนเปาขวางไว้อยู่ “หรือว่า”
“ไม่ใช่ค๊าาา” รักจังถือไม้ถูวิ่งชนหลุยเทียนเปาอย่างแรงก่อนวิ่งฝ่าแหวกชายสองคนที่เดินเข้ามาอยู่หน้าประตู รักจังคว้ารถเข็นวิ่งผ่านเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเข้าลิฟต์ทันที ลีโอกับยกทัพมองตามอย่างงุนงงเดินเข้ามามองหลุยเทียนเปายืนจับแขนที่ถูกชน
