รพีชีวัน (Sunlight)

“อือ..อื้อ...อ่อยเอ๊ยยยย”  ซันผลักอีกฝ่ายเต็มแรง

“ผูกพันธะกับฉัน   แล้วชีวิตฉันจะใช้มันเพื่อปกป้องนาย”  ยูนีคใช้มือประคองหน้าซันมองด้วยสายตาคาดหวังว่าอีกฝ่ายจะตอบตกลง

ขณะที่ง้างหมัดกำลังจะต่อยหน้าหล่อๆของคนที่บังอาจมาจูบผม  ก็พลันตะลึงค้าง

“ถ้าต่อย จะจูบอีก” เสียงนิ่งเรียบพูดจบ  ก็ยกมุมปากเล็กน้อยพลางใช้สายตาจดจ้องมาที่ริมฝีปากของผม   หมอนั่นยิ้ม!

“ไอ้คนชั่ว  คุณเป็นใคร   ทำแบบนี้หมายความว่าไง”  ผมกัดฟันกรอดถามและจ้องเขาเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ

“นายก็เคยทำแบบนี้กับฉัน  เมื่อสิบปีก่อน  ถือว่าหายกัน”

“หะ...หา?” สมองผมพลันค้นความทรงจำที่ผ่านมาว่าเคยไปทำแบบนี้กับใครวะ

แต่ เอ๋...!  คนตรงหน้ารู้ว่าเขาเป็นโอเมก้าเหรอ?

ขณะที่ผมกำลังอึ้งอยู่นั้น  ก็ได้ยินเสียงบุคคลที่สามแทรกเข้ามา   ผมและคนตรงหน้าหันไปมองพร้อมกัน

“ว่าไงน้องชาย  ไม่เจอกันนานเลยนะ  กลับมาแล้วทำไมไม่ไปทักทายพี่ชายคนนี้หน่อยล่ะ” บุคคลที่สามพูดจบ  ก็ระบายยิ้มมีเสน่ห์ที่ใครเห็นต้องใจเต้นแน่ๆ

“เจเดน”  คนตรงหน้าผมเอ่ยเสียงเรียบ  แต่ก็ยังไม่คลายผมออกจากอ้อมแขน

เอ่ออ...จะทักทายสวัสดีพี่น้องอะไรกันก็ช่างเถอะ  แต่บอกที  ทำไมผมต้องมาอยู่ตรงเน้!!!!