รักด่วนขบวนสุดท้าย

เพราะเมื่อก่อนต้องไปนั่งโสดๆ เฝ้าเพื่อนรักจีบกันในทุกๆ เย็น ความคิดบ้าๆ บวมๆ จึงเกิดขึ้น “ถ้าสามสิบแล้วยังไม่มีใคร เรามาคบกันไหม” เออ เอาเข้าไป ตอนนี้ 36 แล้วนะ แถมหมอนั่นยังตามมาทวงสัญญาอย่างหน้าตาเฉย ทวงอย่างเดียวไม่ว่า มากล่าวหาว่าเราไปขืนใจข่มเหงเขาเนี้ยนะ กรรวีหัวจะปวดค่ะ

**************************************************************************************************

“แค่นึกตลกหนะ ทั้งที่เราส่งข้อความมาหา ไลน์มาหา แต่แก้มก็เฉไฉตลอด แต่ไหงเมื่อคืนเป็นคนบอกเองว่าให้เรามาหาให้ได้ ซ้ำยังบังคับให้ตกลงเป็นแฟน แถมยัง ยัง”

พอพูดถึงตรงนี้ พ่อคนช่างเล่าก็เกิดลำคอตีบตันขึ้นมาซะอย่างนั้น คล้ายกับว่าเรื่องที่จะเล่าต่อไปนั้นเป็นเรื่องที่แสนโหดร้ายและทรมานในความรู้สึกของเขา

“แถมยังอะไร” กรรวีนั่งไม่สุข เริ่มกระวนกระวายแล้วว่าตนทำอะไรลงไปเมื่อคืนนี้

“แก้มยังขืนใจเราด้วย” ผู้ชายอกสามศอก แถมตัวใหญ่กว่าเธอเป็นอย่างมากพูดออกมาหน้าตาเฉยว่าโดนเธอขืนใจเนี้ยนะ

“ห๋า ว่าไงนะ” คราวนี้คนที่กลัวกับคำตอบเมื่อสักครู่เปลี่ยนเป็นคนที่ทำหน้าตาตกใจเหมือนเห็นผี

“นายพูดใหม่อีกทีซิ พูดให้ฉันเข้าใจมากกว่านี้ซิ”

“เราบอกว่าเมื่อคืนแก้มขืนใจเรา ทั้งที่เราพยายามแล้ว แต่เราก็สู้แก้มไม่ได้”

“เดี๋ยว ให้โอกาสพูดใหม่ นายบอกว่านายสู้ฉันไม่ได้เนี้ยนะ” ผู้ชายร่างยักษ์ที่สูงเกือบร้อยเก้าสิบ เอาอะไรมาบอกว่าสู้คนที่ร้อยหกสิบนิดๆ อย่างเธอไม่ได้ บอกเด็กอนุบาลยังไม่มีใครเชื่อเลย นี่เขาเห็นเธอเป็นอะไรถึงได้เอาเรื่องแบบนี้มาอำเล่น

“ถ้าไม่เชื่อ แก้มก็ดูนี้ซิ” ไม่พูดเปล่า เธียรวิชญ์ยังเปิดเสื้อโชว์เธออีก

บ้าเอ้ย!! $^&^^%$%$#^%$#^&%*& (_) (**&^^%$$#@%

**************************************************************************************************