ตะกร้าว่าง
“ดูสิ...พวกเจ้ามีโอกาสกลับมาแก้ตัวอีกครั้งแท้ ๆ แต่ก็ยังพบจุดจบเช่นเดิม ฮ่า ๆ ช่างน่าสมเพช”
เหิงเยว่ดิ้นรนอึกอัก “ข้าจะ...ไม่ ยอม แพ้...สวะชั่วอย่างแก”
จิ่นเฟยเทียนเอียงคอมองอดีตลูกศิษย์สาว ราวกับนางเป็นตัวโง่งมตัวหนึ่ง “ไม่ยอม...ไม่ยอมแล้วเจ้าจะทำอย่างไรได้ แต่เอาเถอะเห็นแก่ที่เจ้าเป็นลูกศิษย์ที่ข้าเลี้ยงมาเองกับมือ ข้าจะให้เจ้าได้สั่งเสียกับศิษย์พี่ของเจ้าเสียหน่อย”
เหิงเยว่หันไปหาเหว่ยลู่เสี่ยน ดวงตาสองคู่มองสบกัน “ศิษย์ พี่ ข้า...ไม่อาจ อึก...ทำตามสัญญา...อยู่เป็นเพื่อนท่านได้อีกแล้ว”
เหว่ยลู่เสี่ยนส่ายหัวไปมา เขากำหมัดแน่นสีหน้ามืดดำ ทว่าดวงตาแดงก่ำ “ห้าม...ห้ามเจ้าสั่งเสีย ห้ามเจ้าผิดสัญญาต่อข้า”
คุกกี้ช่วยให้เราสามารถให้บริการจากเราได้ คุณควรยินยอมเปิดใช้งานคุกกี้