สิ้นแสงอนธการ เล่ม 6

ในสงครามชี้ชะตาเหมือนเมื่อร้อยปีก่อน

สัตว์อสูรโลหิตจิ้งเฉินได้หวนคืนสู่โลกนี้อีกครา

กู้หมางได้เตรียมหนทางกำจัดมัน

โดยใช้การเสียสละที่น้อยที่สุดไว้นานแล้ว

ซึ่งความจริงก็หาใช่อาคมที่ร้ายกาจแต่อย่างใด

จุดประสงค์แรกเริ่มที่คิดค้นอาคมนี้ขึ้นมาเกิดจากจินตนาการอันงดงาม

ว่าจะสามารถแบ่งปันปณิธานของตนกับโม่ซี

แต่ยามยืนอยู่เบื้องหน้าร่างวิญญาณของสัตว์อสูรโลหิต

เขาพลันเข้าใจ...จุดมุ่งหมายของอาคมนี้

แท้จริงแล้วมิใช่เพื่อเคียงข้าง แต่เพื่อการจากลาต่างหาก

“มาเถอะ เจ้าก็คือข้า ข้าก็คือเจ้า...ล้วนจบลงแล้ว”

ในส่วนลึกของม่านพิรุณอ่อนโยน โม่ซีพลันเห็นเงาคนผู้หนึ่งปรากฏขึ้นช้าๆ

อีกฝ่ายฉีกยิ้มสดใสเดินเข้ามาหาเขาจากส่วนลึกของทะเลสาบ

“โม่ซี พวกเรากลับบ้านกัน” ไฟสงครามยุติแล้ว จบสิ้นทั้งหมดแล้ว

พวกเรากลับบ้านเถอะ...พวกเราได้กลับบ้านแล้ว