ตะกร้าว่าง
“ผมรักคุณ”ผมกระซิบข้างหูเธอ เป็นครั้งแรกที่ผมเอ่ยความรู้สึกอัดแน่นมานานกับเธอผมไม่รู้ว่าทำไมเพิ่งมาบอกรักเธอช่วงเวลานี้ ทั้งที่อยากบอกมาหลายครั้งแล้วหรือบางทีความรู้สึกนั้น ได้ล้นออกมาจนไม่สามารถเก็บงำไว้อีกแล้ว…ผมจำแววตามีหยาดน้ำตาคลอ หลังแสงสุดท้ายจากดวงตะวันลับหายไปตรงขอบฟ้าแหลมพรหมเทพ“เหมือนหลงหายไปในฝันเลย”ประโยคนี้ก้องอยู่ในคำนึงของผม…“ดนตรีเป็นรสนิยมส่วนตัว มีพลังทิ่มแทงความรู้สึกเราได้ง่ายกว่าศิลปะแขนงอื่น”
คุกกี้ช่วยให้เราสามารถให้บริการจากเราได้ คุณควรยินยอมเปิดใช้งานคุกกี้