อินทุภาลากหนุ่มหล่อที่เจออยู่หน้าบาร์โฮสต์กลับมายังโรงแรม เพราะเข้าใจว่าเขาทำงานอยู่ที่นั่น แล้วเธอกับเขาก็มีวันไนท์สแตนด์กัน แต่ไม่คิดเลยว่าเรื่องผิดพลาดที่ทำเพราะความเมาในคืนนั้น จะตามมาทำให้หัวใจของเธอหวั่นไหวได้อีกครั้ง
ทิวากรเคยคิดว่าตัวเองจะไม่สามารถชอบใครได้อีกหลังจากโดนอดีตคู่หมั้นหักหลัง ทว่าสาวสวยที่เขาพบโดยบังเอิญในคืนนั้น เธอทำให้หัวใจที่เย็นชาของเขากลับมาเต้นระรัวราวกับเด็กหนุ่มเพิ่งหัดมีความรัก แต่เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาทุกอย่างก็คล้ายกับฝันตื่นหนึ่ง เธอโบยบินไปจากเขาไม่หลงเหลือร่องรอยให้ตามหา เมื่อโชคชะตานำพาให้เขาและเธอได้กลับมาพบกันอีกครั้ง ในครั้งนี้เขาจะไม่ปล่อยให้เธอหลุดมือไปอีกเด็ดขาด
********
ทิวากรกำลังอ้าปากจะปฏิเสธว่าตนไม่ใช่หนุ่มจากโฮสต์คลับ ทว่าหญิงสาวกลับขยับสะโพกลงไปนั่งทับน้องชายของเขา มิหนำซ้ำเธอยังโยกสะโพกไปมาเบาๆ อีกต่างหาก “อ๊า... หยุดขยับเดี๋ยวนี้ ถ้ายังไม่หยุดอย่าหาว่าฉันไม่เตือน”
“หืม ทำไมถึงนอนนิ่งล่ะ” อินทุภาเอียงคอมองสุดหล่อที่เธอเก็บมาได้จากหน้าบาร์โฮสต์ด้วยความสงสัย “เหนื่อยเหรอ ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่สาวทำเอง พี่สาวเรียนทฤษฎีมาแล้ว เชื่อมือได้เลย”
ทิวากรเริ่มปวดหัวตุบๆ ขึ้นมาเมื่อได้ฟังคำพูดนั้น ผู้หญิงคนนี้ไปเรียนทฤษฎีอะไรมา แล้วไปเรียนมาจากไหน เธอเริ่มจัดการเปลื้องผ้าเขาอย่างทุลักทุเล ปากก็บ่นพึมพำจนฟังไม่ได้ศัพท์ “หยุด อย่าฉีก” เขาร้องเสียงหลงยามเห็นว่าเธอกำลังจะฉีกเสื้อของเขา
“ก็มันถอดไม่ออกนี่นา” หญิงสาวยู่ปากขึ้นเล็กน้อยอย่างกำลังแง่งอน ตาก็ปรือจะปิดแหล่ไม่ปิดแหล่ “ลุกขึ้นมา แก้ผ้าออกเร็วสุดหล่อ ให้พี่สาวได้เชยชมกล้ามท้องชัดๆ หน่อย ดูสิ กล้ามแน่นน่ากัดไปทั้งตัวเลย”
สองแก้มของทิวากรร้อนผ่าวขึ้นมา เขาไม่เคยถูกผู้หญิงพูดจาลวนลามแบบนี้มาก่อนเลย เธอเป็นคนแรกที่ทำกับเขาเช่นนี้ ทว่าแทนที่จะโกรธ แต่ทำไมเขากลับรู้สึกเขินแปลกๆ “เธอลุกออกจากตัวฉันไปก่อนสิ” ไหนๆ ก็ยินยอมพร้อมใจกันทั้งสองฝ่ายแล้ว ก็ไม่มีเหตุผลที่จะต้องปฏิเสธอีกต่อไป
แต่แทนที่อินทุภาจะทำตามที่เขาบอก เธอกลับโน้มใบหน้าลงมาจูบปากเขาเบาๆ แล้วผละออกไปหัวเราะชอบใจ “ปากนุ่มจัง มาให้พี่สาวจุ๊บอีกทีสิมา”
หมายเหตุ นามปากกาจันทน์รวีเป็นนามปากกาที่ใช้ในงานเขียนไทยของถานเซียงนะคะ โปรดอ่านตัวอย่างก่อนโหลดซื้อ
