"เมื่อไหร่คุณจะปล่อยฉันไปซักที ฉันจะกลับไปหาป่าป๊า ฉันมีลูกน้องและไร่สตรอเบอรี่ต้องดูแล แล้วถึงคุณจะจับฉันไว้แบบนี้มันก็เปลี่ยนอะไรไม่ได้ ฉันบอกแล้วไงว่าเรื่องภรรยาของคุณไม่ได้เกี่ยวกับฉันและพ่อของฉัน ต่อให้เกี่ยวข้องกันฉันก็ชดใช้ให้คุณไปแล้ว มันยังไม่พออีกหรือไง"
"แค่นี้มันไม่พอหรอก"
"แล้วคุณต้องการอะไรอีก บอกฉันสิ! มันจะได้จบซะที"
"ตอนนั้นฟานฟานไม่ได้ตัวคนเดียว แต่กำลังท้อง เพราะงั้นเธอก็ต้องมีลูกให้ฉัน"
"อย่ามาพูดบ้าๆ นะ! ฉันไม่มีทาง...อื้อ!"
หลงเติงเฟย...หัวหน้าแก๊งหลงรุ่นปัจจุบัน
ชายผู้ได้ฉายาว่า 'มังกรทะยานฟ้า'
ผู้คุมแก๊งหลงและตระกูลหลงที่ลูกน้องเกรงกลัว
ทว่าเขากลับมีแผลใจที่เกิดขึ้นเมื่อ 6 ปีก่อน
จากการที่ภรรยาและลูกน้อยที่ยังไม่ได้ลืมตาดูโลกต้องจากไป
และคนที่เป็นจำเลยให้เหตุการณ์นี้คือ...เฟิงลี่เหว่ย
ที่อยู่ดีๆ ก็หนีหายเข้ากลีบเมฆจนไม่ได้ยินข่าวคราว
กัญญ์วรา...หญิงสาววัยยี่สิบที่เปลี่ยนชื่อแซ่
เพื่อหนีจากเรื่องราวแสนเจ็บปวดเมื่อ 6 ปีก่อน
เธอและบิดาตัดสินใจมาใช้ชีวิตในเมืองไทยกับคุณตา
ตลอดเวลาที่ผ่านมาทุกอย่างดูสงบดี และคงเป็นอย่างนี้
จนกระทั่งวันหนึ่งที่บิดาของเธอหายตัวไป
และเธอก็ถูกลักพาตัวกลับไปยังฮ่องกง...
สถานที่พรากมารดาไปจากเธอตลอดชีวิต
เมื่อหลงเติงเฟยได้พบทายาทของคนที่พรากภรรยาไป
เขาไม่มีวันจะปล่อยให้เธอได้อยู่อย่างสงบสุขอย่างแน่นอน
ทว่าทุกอย่างไม่ได้เป็นอย่างที่คิด
เมื่อประมุลตระกูลหู่ หรือแก๊งหู่ขอตัวหลานสาวคืนจากเขา
แม้บิดาของกัญญ์วราจะเป็นลูกชายนอกสมรส แต่ก็เป็นลูกรัก
นั่นเป็นเหตุให้เธอคือหลานสาวอันเป็นที่รักด้วยเช่นกัน
เมื่อกัญญ์วราต้องเดินเข้าไปในตระกูลหู่
เธอเหมือนเคราะห์ซ้ำกรรมซัดที่มีศัตรูรายล้อม
ทว่าหลงเติงเฟยไม่ยอมให้เธอต้องอยู่อย่างลำพัง
และไม่ยอมให้เธอเดินเข้าในดงมาเฟียแสนอันตราย
แม้เขาจะไม่อยากยอมรับว่ารักเธอ แต่ก็ยากจะปฏิเสธได้
หลงเติงเฟยพยายามขอร้องให้กัญญ์วรามาอยู่เคียงข้างกาย
ขอร้องให้เธอยอมอยู่กับมาเฟียอย่างเขา
แม้กัญญ์วราจะเกลียดมาเฟียมาตลอดชีวิต
แต่ท้ายที่สุดชีวิตเธอกลับต้องมาข้องเกี่ยวกับมันอีกครั้ง
แล้วครั้งนี้...
เธอเลือกจะหนี หรืออยู่ในอุ้งมือมาเฟียอย่างหลงเติงเฟย?
ติดตามได้ใน...
อุ้งมือมาเฟีย