เพลิงพรหม
“วันนี้มีงานเลี้ยง..เธอต้องไปกับฉัน”
“ไม่ไปค่ะ” พูดจบเธอก็รีบหมุนตัวเดินออกไป แต่ยังไม่ทันก้าวออกประตู เธอก็ถูกดึงมือไว้เสียก่อน
“คุณ!! ปล่อย ฉันเจ็บ” เขาไม่ฟังสิ่งที่เธอกำลังบอก เขาลากเธอเข้าไปใน
ห้องเก็บของข้างประตูแล้วดันเธอเข้ากำแพง
“เธอเป็นภรรยาตามกฎหมายของฉัน มีหน้าที่ทำอะไรลืมเเล้วรึไง”
“ฉันไม่ได้ลืมหรอกค่ะ แต่หน้าที่ของฉันคือดูแลบ้านและลูก ส่วนหน้าที่อื่น..”
“คุณก็ให้เด็กๆ ของคุณทำหน้าที่นั้นแทนไปสิคะ”
“คำว่าตามกฎหมายมันไม่ได้ช่วยให้เธอเข้าใจหน้าที่หลักของตัวเองเลยใช่ไหมวิต้า”
“ฉันเข้าใจของฉันแบบนี้ งานเลี้ยงของคุณสำคัญแค่ไหนก็เรื่องของคุณ ไม่เกี่ยวกับฉันสักนิด”
“เธอขัดคำสั่งฉันไม่ได้หรอก ยังไงวันนี้ก็ต้องไป” เธอจ้องเข้าไปภายใน ดวงตาของชายหนุ่มตรงหน้าเขาไม่ได้มีความโกรธ
มีแต่ความเย็นชาที่มองมาที่เธอ ส่วนตัวเธอเอง
โกรธ..
มันไม่เรียกว่าโกรธแต่มันรู้สึกอารมณ์เสีย หงุดหงิด ร้อยวันพันปี เขาไม่เคยมาขอให้เธอออกงานที่ไหนด้วยเลย
เว้นแต่ว่ามารดาของเขา จะมาขอให้เธอไป เธอถึงจะไป
“คงจะเพราะคู่ขาของคุณไม่ว่างงั้นสิ ถึงได้ขอให้เมียหลวงอย่างฉันไปด้วย”
“คู่ขาก็ส่วนคู่ขา ไม่ใช่เมีย อย่าเอาตัวเองไปต่ำขนาดนั้นเลยดีกว่า”
“แล้วที่อยู่นี่มันไม่ต่ำหรือไง”
“เธอเลือกของเธอเอง เกวิตา”
อเลสซานโดร ลูเคร์ซีย์
เกวิตา ลูเคร์ซีย์
ซีออส อเลสชาร์ด ลูเคร์ซีย์
เอเดล ลูเคร์ซีย์
เทรซิส สตองค์ซานคองค์
เมริซ่า โครนอฟ
เควิน