ตะกร้าว่าง
ผู้คนต่างคิดว่าชีวิตของตัวเองช่างโหดร้าย แห้งแล้งและไร้ความสุข เหมือนอยู่กลางทะเลทราย....วรรณกรรมที่เปี่ยมไปด้วยถ้อยคำสละสลวยของชังอึนจินที่พร้อมจะสาดกระแทกคลื่นอารมณ์ให้กับทุกคนที่มีเศษเสี้ยวความซึมเซาในจิตใจ.ไม่ว่าใครก็ล้วนต้องมีวันพบเจอกับ “ทะเลทราย” ในหัวใจเข้าสักวันหนึ่ง.แต่สาหรับแฮจู ทะเลทรายของเธอดำเนินมานานถึงสิบสามปีและไม่รู้จะไปสิ้นสุดที่ตรงไหนแฮจูคือหญิงสาวที่สละชีวิตวัยสาวเกือบทั้งหมดให้กับการทำงานของกิจการครอบครัวซึ่งแม่หนีหายไปอย่างกะทันหัน.แม้จะเป็นคำพูดสวยหรูว่า “กิจการของครอบครัว”แต่ความสวยหรูนั้นไม่ได้มีอยู่จริงโรงงานเย็บถุงมือของครอบครัวแฮจูเปิดเครื่องจักรแทบจะยี่สิบสี่ชั่วโมงเครื่องจักรที่คายถุงมือคู่แล้วคู่เล่าออกมาพร้อมฝุ่นและความร้อนทำให้บ้านซ่อมซ่อที่จะพังแหล่มิพังแหล่ซึ่งตั้งอยู่ในบริเวณพื้นที่กำลังพัฒนากลายเป็นสิ่งน่ารังเกียจของชุมชน.แต่กระนั้นแฮจูและครอบครัวก็มิอาจย้ายออกไปได้ทันทีทำได้เพียงทนรับเสียงก่นด่าของเพื่อนบ้านและอดทนให้ผ่านพ้นวันอันแสนร้อนระอุของทะเลทรายส่วนพ่อที่ควรจะเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงก็กลับทุ่มความมุ่งมั่นทั้งหมดให้กับการตามเบาะแสของแม่แฮจูหรือกระทั่งน้องสาวของแฮจูก็ใช้ชีวิตเหมือนวัยชราและบั้นปลายมาเยือนก่อนกำหนด.และแล้ววันหนึ่ง “#คุณร่ม” ก็ปรากฏตัวที่ลานกว้างหน้าบ้านของแฮจูชายปริศนาที่ทำตัวเป็นปริศนายิ่งกว่าด้วยการกางร่มตลอดเวลาแต่ใครล่ะจะคิดว่าชายคนนี้กลับทำให้ดอกไม้ผลิบานขึ้นในหัวใจแฮจู
คุกกี้ช่วยให้เราสามารถให้บริการจากเราได้ คุณควรยินยอมเปิดใช้งานคุกกี้