เสน่หาเมียแต่ง

โปรยปราย
“ขอคะน้าเล่นน้ำด้วยคนสิคะ”

“พี่กำลังจะขึ้นพอดี”

“พี่เล่นต่อเถอะค่ะ” ดูก็รู้ว่าก่อนหน้านี้เขาไม่มีความคิดจะขึ้นจากสระสักนิด “ถ้าไม่อยากให้กวน คะน้าไปก็ได้”

เขาหันหลังให้ พุ่งตัวว่ายน้ำอีกรอบ โดยที่ไม่ทันได้สังเกตอะไรเลย...

อย่าคิดนะว่าเธอจะยอมแพ้ง่ายๆ !

คณานางค์เดินนวยนาดจากในน้ำ ไต่ขึ้นขอบสระหันหลังให้คนที่ยังตั้งหน้าตั้งตาว่ายน้ำอยู่ ค่อยๆ คว้าชุดคลุมขึ้นมาสวมร่างเปลือยเปล่าของตน อย่างไม่รีบร้อน

“คะ... คะน้า”

คนที่เปลือยเพียงครึ่งท่อนบนตะลึงแทบหยุดหายใจ ลอบกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เมื่อทันได้เห็นภรรยาทั้งเนื้อทั้งตัว สัดส่วนโค้งเว้าสะโอดสะองนั้น ไม่มีอาภรณ์ใดๆ สักชิ้น แม้จะเห็นแค่ด้านหลังก็เถอะ ปริญญ์นึกโมโหตัวเองที่ไม่ทันสังเกตให้ดี ถ้าเขารู้ว่าภายในน้ำที่ยืนอยู่กับเขาก่อนหน้านี้ น่าหลงใหลราวนางกินรีมาถอดหางเล่นน้ำแล้วละก็ อย่าได้หวังว่าพรานป่าอย่างเขาจะปล่อยให้เธอได้ขึ้นไปสบายๆ แบบนั้นแน่

“พี่โตเรียกคะน้าทำไมเหรอคะ”

รอยยิ้มยั่วแบบคนได้รับชัยซะขนาดนั้น ยังจะมีหน้ามาถามอีกนะแม่ตัวดี !

“คะน้ากำลังจะทำอะไร”

“อ๋อ... ก็กำลังจะเล่นน้ำกับสามีค่ะ แต่เขาไม่อยากให้กวน”

ปริญญ์คิดอย่างหัวเสีย เพราะจำไม่ได้ว่าตัวเองบอกไปตอนไหน

“แล้วตอนนี้ยังอยากจะเล่นอยู่หรือเปล่าล่ะ”

เธอกลั้นขำจนแก้มจะพองเป็นปลาปักเป้าอยู่แล้ว โถ... ไอ้เราก็นึกว่าจะแน่

สุดท้ายไม่ท้ายสุด ใครที่โหลดนิยายเรื่องนี้ เราจะรักมาก แต่ถ้าโหลดแล้วแวะมาให้ดาว คอมเม้นท์ยาวๆ เราจะรักมากกว่า (มีความออดอ้อน)