คนเดิมของหัวใจ

“ไม่ค่ะ  ฉันตัดสินใจเด็ดขาดแล้วว่า เราสองคนนับจากนี้คือเส้นขนาน คุณทำกับครอบครัวฉันขนาดนี้แล้วคุณยังขอให้ฉันอภัย ก่อนที่จะทำอะไรลงไปคิดสักนิดไหมว่าความรู้สึกฉัน โมรินคนนี้คนที่คุณบอกรักนักหนาทุกวัน  จะเป็นอย่างไรให้ฉันเชื่อใจคุณต่อไปได้อย่างไรว่าคำพูดที่หลุดออกจากปากคุณจะเป็นเรื่องจริง พอกันทีค่ะ กับผู้ชายสับปลับอย่างคุณ เห็นผู้หญิงเป็นของเล่น ล้อเล่นกับความรู้สึกคนมันไม่สนุก”

หญิงสาวน้ำตากลบตามองไปยังชายหนุ่ม  ศรา ทนสบสายตาหญิงสาวไม่ไหวเสหลบตาหล่อน เขารู้สึกละอายใจมาก เหมือนวิธีที่เขาได้ข่าวมามันสกปรกเหลือทน แต่ก็กัดฟันพูดออกไปเพื่อจะเคลียร์ใจกับหล่อน

“โมริน  เคยมองไปรอบ ๆ ไหมว่ายาเสพติดมันแทรกซึมเข้าไปทุกหย่อมหญ้า  มันเข้าไปทำลายทุกส่วนของสังคมแม้ส่วนย่อยที่สุดคือครอบครัว  เด็กที่พ่อแม่ติดยาไม่ได้รับการเอาใจใส่ดูแล  พ่อแม่ติดคุกกลายเป็นปัญหาสังคมในคุกเต็มไปด้วยพวกค้ายาปัญหาเริ่มต้นจากยาเสพติดลุกลามแตกแขนงไปเป็นปัญหาอาชญากรรมประเภทอื่น โม จะให้พี่ทำยังไง พี่เป็นตำรวจเป็นผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ แล้วพ่อโมก็ทำผิดกฎหมาย โมจะให้พี่ทนทำใจปล่อยเขาไปได้ยังไง”ศราระบายความอัดอั้นออกมาแบบหมดเปลือก  แต่สำหรับโมรินแล้ว ยามนี้ไม่พร้อมจะรับฟังสิ่งใด เธอปิดหูปิดตาที่จะรับฟังอย่างมีเหตุผล อารมณ์ขึ้นเป็นใหญ่ เนื่องจากความน้อยใจถึงขีดสุดที่คนที่เธอรักที่สุดทำเหมือนหักหลังกัน

“ฉันจะถือว่าเราไม่เคยเจอกันนะ คุณศรา  ขอให้วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่เราจะพบหรือพูดคุยกัน ขอตัดเวรตัดกรรมต่อกัน ณ วันนี้เลย”  เมื่อพูดจบหญิงสาวก็เดินจากมาโดยไม่หันกลับมามองชายหนุ่มอีกเลย

“โม  โมริน”  ชายหนุ่มยืนมองหญิงสาวเดินจากไปด้วยสีหน้าที่ท้อแท้และหมดหวัง แต่คิดปลอบใจตนเองว่าปล่อยให้โมรินอารมณ์เย็นกว่านี้ก่อนค่อยไปคุยปรับความเข้าใจกันก็ไม่สาย  แต่ถ้าศรารู้ว่านั่นจะเป็นวันสุดท้ายที่เขาได้เห็นโมรินแล้ว เขาจะไม่ยอมปล่อยให้เธอเดินจากไปเป็นอันขาด