ตัวอย่าง
“ทำไมไม่กินข้าว อย่ามาดื้อกับฉันนะ มานี่”
ปราณนต์ตวาดเสียงดังเมื่อกลับมาถึงห้องพักที่อยู่ชั้นบนของผับหรูใจกลางเมืองของตนเอง แล้วพบว่าคนที่เขาจับมาขังเอาไว้ ไม่ยอมกินข้าวกินปลาเลย ตั้งแต่วันที่เขาเดินทางไปร่วมงานแต่งงานของพี่ชายที่กระบี่แล้ว พร้อมกันนั้นก็ฉุดกระชากลากถูสาวงามร่างบางแสนดื้อนั่นมาที่โต๊ะอาหาร
“โอ๊ยยย ปล่อยนะ ไอ้มาเฟียบ้า จะจับฉันมาทำไม บอกแล้วไงว่าไม่รู้ ไม่รู้ ไม่รู้ ฉันกับพี่ไม่ได้ติดต่อกันมานานแล้ว ไปตามหาเอาเองสิ ฉันต้องไปเรียนนะ จะมาขังฉันไว้แบบนี้ไม่ได้”
“อยากไปเรียนหรอ ได้ แต่เธอต้องเชื่อฟังฉันทุกอย่าง แล้วฉันจะให้เธอไปเรียนกับเพื่อน อีกปีเดียวก็จบแล้วนี่”
“ฉันต้องทำอะไร”
“ใช้ร่างกายของเธอตอบสนองฉันให้ถึงใจ เพื่อใช้หนี้แทนพี่ชายสวะๆของเธอซะ ไม่อย่างนั้น ก็บอกมา ว่าพี่ชายเธออยู่ที่ไหน”
เขาบีบแขนเธอแน่นขึ้น ในขณะที่เธอใช้มือน้อยพยายามแกะมือที่แข็งดังครีมเหล็กของเขาออกจากแขนของเธอ ที่ตอนนี้มันเจ็บร้าวระบมไปหมดแล้ว
“ไม่มีวัน ถ้าคุณรู้ว่าพี่ฉันอยู่ที่ไหน แล้วคุณจะทำอะไร คุณจะฆ่าเขาหรอ”
“หึ ไม่ใช่เรื่องที่เธอต้องรู้”
งั้นก็ฝันไปเถอะ ว่าเธอจะบอกที่ซ่อนของพี่เธอให้เขาไปฆ่า ต่อให้เธอต้องตาย เธอก็จะไม่ยอมให้ใครมาทำอะไรพี่ชายของเธอเด็ดขาด เพราะในชีวิตนี้ เธอเหลือกันแค่สองคนพี่น้องแล้ว หากพี่ชายของเธอเป็นอะไรขึ้นมา เธอก็คงไม่อยากจะมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้เพียงคนเดียวอีกต่อไป
"ไปกินข้าว"
"ฉันไม่หิว"
"ไม่หิวใช่ไหม แต่ฉันหิว และถ้าฉันหิวแล้วก็ต้องได้กิน เธอทำตัวเธอเองนะ ณิชา"
มือใหญ่กระชากร่างบางให้ลอยหวือไปล้มลงบนเตียง แล้วขยับกายขึ้นทาบทับเธออย่างรวดเร็ว พร้อมกันนั้นก็ไม่ปล่อยให้เธอได้ตั้งตัวใดๆ เมื่อเขาก้มหน้าลงประกบปากบดจูบเธออย่างเร่าร้อนหิวกระหาย ท่ามกลางการต่อสู้ดิ้นรนของเธอ
"อื้อ อ่อย อื้อ อื้อ"
นอกจากจะไม่ปล่อยแล้ว เขายังไถลปากและจมูกไปที่ซอกคอหอมๆของเธอแล้วซุกไซ้ขบเม้มที่ซอกคอเธออย่างบ้าคลั่ง
"อื้อ ปล่อยฉัน อื้อ"
เรื่องนี้เป็นนิยายลำดับที่ 3 ของนิยายเซต 4 หนุ่มทาสรัก
1. หลงรัก เมียจำเป็น (อ่านฟรี)
2. แค้นรัก เมียเก่า
3. คลั่งรัก เมียขัดดอก
4. เผลอรัก เมียชั่วคืน
