ตะกร้าว่าง
วสันตฤดูปีที่แล้ว วัดลั่นเคอส่งเทียบเชิญไปงานเทศกาลอวี๋หลันมาที่สถานศึกษาแน่นอนว่าตัวแทนที่จะไปร่วมงานนี้ก็คือศิษย์คนเล็กสุดของจอมปราชญ์หนิงเชวียไม่อยากไปแม้แต่น้อยเพราะความที่มีชนักติดหลังด้วยมีความเป็นไปได้ค่อนข้างมากว่ามันอาจเป็นบุตรของหมิงหวังในคำทำนายซึ่งไม่ว่าเต๋าหรือพุทธล้วนถือการกำจัด ‘ความมืด’ เป็นภารกิจอันสำคัญที่สุดแต่มันก็ไม่อาจไม่ไป เมื่อโรคประจำตัวของซังซังกำเริบรุนแรงทั้งสถานศึกษาและอาศรมเทพไม่มีปัญญารักษานางหากแต่มหาเถระที่เร้นกายอยู่ในวัดลั่นเคออาจสามารถกระทำได้ด้วยเหตุนี้ หนิงเชวียกับซังซังจึงเริ่มออกเดินทางสู่แดนใต้โดยที่สำหรับหนิงเชวียแล้ว นี่อาจเป็นการเดินเอาคอตัวเองไปพาดไว้บนเขียงก็เป็นได้!
คุกกี้ช่วยให้เราสามารถให้บริการจากเราได้ คุณควรยินยอมเปิดใช้งานคุกกี้