ตะกร้าว่าง
เมื่อเธอหนีมาจากเขา แม้เธอจะสร้างความเจ็บให้เขาเจียนตายทว่า แอตลาสกลับตามหานังงูพิษ กลับไปอีกครั้ง เพื่อรีดพิษของเธอให้หมดทุกหยดและขังเธอให้สยบอยู่ในที่กรงของหัวใจเขาปิ่นหอม...ผู้ชายคนนั้นทำให้แม่ของเธอตาย เขามีลูกกับผู้หญิงคนใหม่ของเขา เขาไม่ต้องการเธอเธอจะยังอยู่ตรงนั้นทำไม หนี...คือทางรอด เธอโบยบินกลับมายังถิ่นเดิม เพื่อพักฟื้นและเริ่มชีวิตใหม่เขากลับมาทำไมอีกมาเพื่อฆ่าเธอทั้งเป็นใช่ไหม?แต่เหนือกว่านั้นหัวใจเจ้ากรรม มันก็ยังรักเขาอยู่ดี ทั้งที่เธอไม่ควรจะรักเขาอีกแล้วโปรยปรายแอตลาสมองผู้หญิงที่หลับคาอกเขาไปแล้ว มือใหญ่นั้นลูบผมเธอช้าๆ ตาของเขามองกวาดไปตามใบหน้ายามหลับไหลของเธอ จุ๊ปากอย่างไม่ชอบใจ กับความผ่ายผอมนั่น...เขาไล้มือที่แก้มของเธอ มันแทบไม่มีเนื้อ...เธอผอมเกินไป ปิ่นหอม...เธอจะต้องลำบากขนาดไหนกันนะ...ลักษณะเธอไม่เหมือนคนที่มีความสุข...กับสิ่งที่ตัวเองได้มาเลยเขามองดูบ่าของเธอ รอยแดงนั่นคือรอยฟันของเขาที่ขบย้ำอยากจะให้เธอเจ็บ...ตีตราเธอ...เขาลูบเบาๆ ไปที่รอยนั่น พร้อมกับถอนใจ แปลบหัวใจที่ทำให้เธอเจ็บแล้วเขาก็อยากจะกรีดเนื้อตัวเอง....ชดเชยชดใช้กับที่ทำเธอลงไปหัวใจของเขาตอนนี้ มันหนักอึ้งไปด้วยความรู้สึกหลากหลายแอตลาสกระชับอ้อมกอดของเขาแน่นเข้า ปิ่นหอมบอบบาง เล็กเหลือเกิน...เปราะบางเหมือนจะหัก ตอนนี้เธอให้ความรู้สึกแบบนั้นเขาหลับตาลง...กัดกรามกรอด...เอาเถอะ...เขาตัดสินใจแล้วที่จะกลับมาหานังงูพิษนี่ เขาจะรีดพิษเธอออก และทำให้เธอเชื่อง...ทำให้เธอรักเขา เหมือนที่เขารักเธออย่างเหลือเกิน รัก...รักจนลืมไม่ได้ รักจนทิ้งศักดิ์ศรี และยอมวัดดวงที่กลับมาหาเธอคนทรยศ...ความรักมันช่าง...
คุกกี้ช่วยให้เราสามารถให้บริการจากเราได้ คุณควรยินยอมเปิดใช้งานคุกกี้