มันเป็นเวทีเล็กๆ ซ้อนอยู่บนเวทีใหญ่ที่เรียกว่าโลกมนุษย์
ทุกคนเล่นเป็นตัวเอก
ทุกคนเคยหัวเราะและร้องไห้กับชีวิต
และที่น่าประหลาด…ทุกคนที่ผมจะเล่าให้ฟังนี้ เป็นคนโสดทั้งหมด
.
- ผกาแก้ว : เหมือนจะโสด แต่อยู่ดีๆ ก็มี ‘แมลงปริศนา’ มาตอม!
- มิรา : ดูเหมือน ‘ดาวปรารถนา’ จะไม่อาจดลให้เธอสละโสดได้
- เจนใจ : โสดเพราะไปรักคนที่เขาไม่มีวันรัก แล้ว ‘จุดหมาย’ จะอยู่ที่ใด
- พิมพ์เพชร : เมื่อ ‘บุพการี’ ต้องการให้เธอเป็นโสดตลอดไป
- บุษย์รังสี : ยอมให้และ ‘ไม่เรียกร้อง’ แม้ทางเลือกนี้จะทำให้ต้องโสดต่อไป
- เรณี : จู่ๆ ‘ดอกไม้ราตรี’ ที่รักสนุกมาทั้งชีวิต ก็คิดจะจริงจังให้ตัวเอง…ไม่โสด
- เขตทราย : มี ‘แม่’ สามคนมาคอยมะรุมมะตุ้ม งานนี้เขาก็กลุ้มเลยสิครับ!
- ข้าวฟ่าง : รักออนไลน์ที่จำต้อง ‘อำพราง’ ตัวตน แบบนี้ใช่รักหรือเปล่า
- ปลายฝน : สาวออฟฟิศผู้มีรัก ในแวดล้อมที่การแต่งงานคือ ‘ความผิดร้ายแรง’
- และ…แจ้น : นายตัวดีผู้เล่าเรื่องนี้…กับความรักที่ต้องข้ามเส้น ‘เฟรนด์โซน!’