Crush คนอะไรน่ารักเท่าโลก

ฉัน ‘ฟรัง’ นั่งแท่นผู้บริหารเพราะต้องสืบทอดกิจการของพ่อ

เพื่อจะพิสูจน์ว่าตัวเองมีดีจึงต้องเนี้ยบตั้งแต่หัวจรดเท้า

แต่เพราะมัวแต่ทำงานเลยไม่มีเวลาจัดการห้องหับของตัวเองให้สะอาดเลยต้องจัดหาแม่บ้านมาดูแลให้

แต่ทว่า...

แต่ละคนที่แม่หามาใช้ไม่ได้สักราย

บางคนก็ทิ้งคราบฝุ่น บางคนก็แอบขโมยของในห้อง

แม้แต่แชมพูยังพร่องไปจากขวดทั้งๆที่ซื้อมาใหม่

แม่เลยจัดหาแม่บ้านคนใหม่มาให้ฉันสัมภาษณ์ด้วยตัวเอง

แล้วก็ต้องตื่นตะลึงเมื่อแม่บ้านคนใหม่ “ยู”

ที่แม่พามาทำให้ฉันรู้สึกมวนท้อง หายใจไม่ออก คล้ายกับจะเป็นลม

มีบางอย่างบอกกับฉันว่า ‘ต้องเป็นคนนี้’


และฉันก็ให้สัมภาษณ์ผ่านทันทีทั้งๆที่แทบจะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับตัวเธอเลย

ฉันเป็นคนที่มองคนออกเพราะเก่งในเรื่องภาษากาย

แต่พอเป็นเธอคนนี้ฉันกลับหน้ามืดตาลาย จับต้นชนปลายไม่ถูกว่าควรจะทำอะไรต่อ

ส่วนยัยแม่บ้านคนดีที่เข้ามาใหม่ก็แลดูมีอะไรน่าสงสัยหลายอย่าง

เธอเข้าหาฉันอย่างไม่กลัว และรอยยิ้มนั่นเบ่งบานอยู่เสมอราวกับท้าทายจนน่าโมโห

ถ้ามีใครถามฉันว่าทำไมเธอคนนี้ถึงเข้าตากรรมการ

สัมภาษณ์ผ่านแม้จะยังไม่ได้เอื้อนเอ่ยอะไร ก็คงมีหลายเหตุผลให้บรรยาย

เธอตัวเล็ก

เธอน่ารัก

เธอยิ้มสวย

แต่ถ้ามันยาวเกินไป งั้นก็พูดสั้นๆเลยแล้วกันว่า


สำหรับฉัน...’คนอะไรน่ารักเท่าโลก’