Faded แด่ฉันผู้ถูกลืม

แด่ฉัน...ผู้ที่กำลังจะถูกลืมเลือนด้วยตัวของฉันเอง

แด่เธอ...ผู้ที่ฉันหวังเหลือเกินว่าฉันจะยังคงจดจำได้

นิยายเรื่องสั้นที่เล่าผ่านมุมมองของ ไปรยา ผู้ที่ป่วยเป็นโรคความจำเสื่อมขั้นรุนแรงซึ่งไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหนที่เธอจะกลายเป็นคนไร้ความทรงจำไปอย่างสมบูรณ์ เธอตัดสินใจเล่าเรื่องราวทุกอย่างเกี่ยวกับเธอลงในเพจของตัวเองในขณะที่พึ่งฟื้นจากอุบัติเหตุซึ่งก็ไม่รู้อีกเหมือนกันว่าเธอประสบกับอะไรมา เรื่องราวต่างๆ ที่เธอจดจำได้ดีที่สุดล้วนแล้วแต่เป็นเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับคนๆ หนึ่ง คนที่เข้ามาในชีวิตด้วยเหตุจำเป็น คนที่เธอไม่อาจจะหลีกเลี่ยงที่จะไม่รู้จักได้ และอาจจะเป็นเพียงความทรงจำที่ดีที่สุดเพียงสิ่งเดียวที่หลงเหลือให้หวนนึกถึง...

"ฉันจดจำเธอได้ทุกอย่าง น้ำเสียง ใบหน้า และประโยคที่เราคุยกัน"

"ฉันจำเธอได้ทุกอย่าง และหวังว่าจะไม่ลืม..."

หฤทัย.