Makoto คุณเพื่อนบ้านคนนั้นคือกัปตันที่ฉันชอบ

“โทษทีนะ พอดีพี่เล็งอันนี้ไว้แล้วน่ะ”

ฉันเบิกตากว้าง ไม่ใช่ว่าตกใจที่จู่ๆก็มีมือที่สองของใครบางคนเอื้อมมาจับกริปสีดำอันเดียวกัน แต่เป็นเพราะเสียงแหบเสน่ห์อันคุ้นเคยที่ดังขึ้นเหนือหัวของฉันต่างหาก!

“คะ คุณ…”

ฉันหมุนกลายไปมองหญิงสาวผู้เป็นเจ้าของเสียงโดยอัตโนมัติ แล้วก็เป็นดังที่คาด ด้วยความสูงเกิน 175 เซนฯ แม้จะค้อมตัวลงเล็กน้อย แต่ก็ยังสูงกว่าฉันหนึ่งช่วงศีรษะ เรือนผมยาวสีดำตามธรรมชาติของเธอละลงมาคลอเคลียตรงแก้มฉันจนรู้สึกจั๊กจี้ ลมหายใจอุ่นๆที่รินรดตรงหน้าผาก เมื่อเงยหน้าขึ้นก็จะสบเข้ากับนัยน์ตาคมสีน้ำตาลสวย คนตรงหน้ากระพริบตาหนึ่งทีจากนั้นจึงเอียงคอเพียงเล็กน้อย ใบหน้าที่ว่าจะหล่อก็ใช่จะสวยก็ดีพลันขยับยกยิ้มกว้างอย่างสดใส