ครั้งหนึ่งเขาเคยช่วยชีวิตเธอไว้ และเธอก็ได้ช่วยชีวิตเขาจากท้องทะเล...
“จากนี้ก็ระวัง อย่าว่ายเข้ามาใกล้ฝั่งอีกนะครับ”
เด็กหนุ่มคนนั้นนั่งลงตรงหน้า น้ำเสียงที่พูดด้วยแบบใจดี ไม่ว่านานแค่ไหน เธอก็ยังจำรอยยิ้มอ่อนโยนนั่นได้เสมอ...
เพราะอย่างนั้นถึงได้อยากพบ เพราะแบบนี้ถึงได้พยายามฝึกพูด จดจำการใช้ชีวิตของมนุษย์ อยากจะเป็นเพื่อนกัน ถึงแม้สุดท้ายจะกลายเป็นตกหลุมรักเขาก็ตาม
ทว่าเขาคนนี้ที่นี่ปฏิเสธว่าไม่ใช่ มักจะพูดเหมือนกับมีเอลิออทอยู่อีกคน แล้วทำเหมือนไม่รู้จักเธอเลย
“เอลิออท!”
เธอมั่นใจว่าได้ยินเสียงถอนหายใจ ก่อนอีกฝ่ายจะเมินเธอดื้อๆ ที่จริงอยากจะงอนใส่มาก แต่ตอนนี้เธอตัดสินใจเด็ดขาดแล้ว หากไม่รีบพูดเขาจะต้องเดินผ่านไปอีกแน่
“เอลิออท” หญิงสาวสูดลมหายใจ จากนั้นตะเบ็งเต็มเสียง “หยุดเดี๋ยวนี้นะ!”
คนที่มักถูกเรียกเอลิออทหยุดชะงักเล็กน้อย แต่ก็เพียงครู่หนึ่งเท่านั้น เขาก้าวขาต่อไม่สนใจ
“เซลิอาบอกว่ารักก็คือรัก!”
คนตะโกนชี้นิ้ว
“เซลิอาจะไม่ยอมแพ้แน่ เตรียมตัวไว้ให้ดี!”
นางเงือกฟาดหางแรงๆ ดีดน้ำกระจายเสียงดัง ประกาศศึกให้รู้กันไปว่าเธอจะลุยเต็มที่ไม่ถอยกับรักครั้งนี้
สิ่งที่เธอพูดสร้างความยุ่งยากปนน่ารำคาญให้คนฟังไม่น้อย จักรพรรดิแห่งไลโอเนลเลยขมวดคิ้วมุ่นกว่าเดิม แต่เขาก็ขี้เกียจต่อความยาวสาวความยืด คิดว่าสุดท้าย ยังไงนางเงือกจะเลิกยุ่งกับเขาเอง