“นายคราม! นายพาฉันมาที่ไหน อี๊! สกปรกชะมัด ฉันจะฟ้องคุณแม่ว่านายจับฉันมา ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!!” พระเพลิงมองรอบกายด้วยความขยะแขยง กระท่อมเก่าๆ เหม็นสาบจนฉุนจมูกแทบอาเจียน ไม้ที่ไม่รู้ว่าจะผุพังเมื่อไรทำให้เธอนึกหวาดหวั่น ยิ่งไม่ต้องพูดถึงความสกปรกบนพื้นไม้ที่ราวกับไม่มีใครอยู่มานาน ยิ่งนึกและยิ่งมอง ร่างกายยิ่งคันคะเยอและอยากออกไปจากตรงนี้โดยเร็วที่สุด
เธอจำได้ว่าเมื่อคืน...ตั้งใจจะไปอธิบายเรื่องราวความสัมพันธ์ระหว่างเธอและคนขับรถอย่าง ‘นายคราม’ ให้พี่ดินแฟนของเธอได้เข้าใจ เธอไม่มีเจตนาจะนอกใจพี่ดินเลย
แต่เธอ...ไม่ได้มีเซ็กส์กับพี่ดินมาสักพักแล้ว เธอโหยกระหายจนเก็บความต้องการไว้หยั่งลึกที่สุด ความต้องการที่มากมายที่เธอต้องการกับพี่ดิน เขาไม่สามารถให้เธอได้ เขาตอบสนองเธอไม่สะใจเลยสักครั้ง ไม่เหมือนกับครั้งแรกของเธอและเขา มันสุดยอดที่สุด แต่จู่ๆ ความเป็นสุภาพบุรุษและข้ออ้างว่างานเยอะนู้นนี่มันทำให้เซ็กส์ระหว่างเธอกับแฟนหนุ่มมันขาดอะไรไปบางอย่าง
ขาดรสชาติของคู่รัก!
เธอไม่ได้เป็นคนเริ่มก่อน...ไม่ได้อยากให้ตัวเองตกต่ำและมีเซ็กส์กับคนขับรถของตัวเองเลย เพียงแต่...นายครามทำให้เธอสาแก่ใจในรสเซ็กส์ของเขายิ่งนัก เหมือนกับเซ็กส์ที่เธอโหยหามานาน จากที่รังเกียจมัน...เธอก็เริ่มขาดไม่ได้ และติดใจจนวางมือไม่ลง จนกระทั่งพี่ดินรู้เรื่องเธอกับนายคราม!
พี่ดินไม่ใช่คนที่เข้าใจยาก เธออธิบายไปบ้างแล้วและพี่ดินก็รักเธอมาก เธอก็รักพี่ดินมากเช่นกัน เธอเสียพี่ดินไปไม่ได้จริงๆ ที่สำคัญ...เธอก็รู้ว่าพี่ดินนอกใจเธอเหมือนกัน นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอและแฟนหนุ่มถึงนัดเจอกันเพื่อทำความเข้าใจให้รู้เรื่อง
เพราะเธอและพี่ดินกำลังจะแต่งงานกันในเร็วๆ นี้ เธอและพี่ดินรักกันมาตั้งแต่สมัยที่เธอยังเรียนไม่จบจนกระทั่งแฟนหนุ่มคนดีขอเธอหมั้นและอยากสร้างอนาคตที่ดีไปพร้อมกับเธอ
พี่ดินเป็นทุกอย่าง...และตอนนี้เธอกำลังถูกเพื่อนทรยศตัวดีแย่งของรักของเธอไป!
เพื่อนตัวดีที่เธอคิดมาตลอดว่าไม่มีพิษมีภัยและไว้ใจยอมให้มามีอิทธิพลกับความรู้สึกของเธอมากกว่าเพื่อนคนไหน เธอตอบแทนความทรยศของมันอย่างสาสมที่สุด
เพื่อนทรยศที่ชื่อ เหมือนแพร!!
แต่ทำไม...เธอถึงหมดสติไปและมาอยู่ที่โสโครกแบบนี้กับคนขับรถอย่างนายครามได้?
“แม่ชั่วๆ ของเธอมันหนีไปแล้วน่ะสิ จึงเหลือแต่เธอที่ฉันจะแก้แค้นให้สาสมกับสิ่งที่แม่และเธอเอาไปจากครอบครัวฉัน สิ่งที่แม่ของเธอขโมยมันมาจากแม่และน้องสาวฉัน! ฉันกำลังจะทวงคืนสิ่งที่เคยเป็นของน้องสาวของฉันกลับไปอยู่ในที่ที่มันควรจะเป็น! ไม่ใช่โจรอย่างพวกเธอ!” เสียงตวาดด้วยโทสะและท่าทางน่ากลัวอย่างที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อนจากเขาทำให้พระเพลิงหวาดกลัว สิ่งที่เขาพูด...เธอสับสนไปหมด แต่สัญชาตญาณมันทำให้เธอต้องกระเถิบกายที่ถูกมัดมือมัดเท้าด้วยเชือกสากระคายผิวเส้นหนาอย่างลำบาก ร่างเล็กถอยห่างจากร่างสูงผิวสีแทนเข้มที่ก้าวเดินมาหาเธออย่างช้าๆ เงาของเขาบดบังแสงอาทิตย์ราวกับซาตาน ใบหน้าหล่อเหลาร่างกายกลัดมันแบบที่เธอเคยชอบ ตอนนี้มันดูอันตรายและไม่น่าเข้าใกล้อย่างยิ่ง
เขาเป็นใคร?
“นายพูดเรื่องอะไร คนอย่างแม่ฉันจะลดตัวมารู้จักกับครอบครัวของนายได้อย่างไร แม่ฉันเป็นคนดี...กรี๊ด!!” หญิงสาวกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดเมื่อมือหนาของชายหนุ่มกระชากผมของเธออย่างแรงจนมองเห็นแววตาความเคียดแค้นของเขาได้ชัดเจน
“หึ อยากรู้ไหมว่าแม่เธอทำอะไร? ก่อนจะรู้…ก็จงชดใช้เวรกรรมแทนแม่คนดีของเธอ และสิ่งที่เธอทำกับน้องสาวฉันให้สาสมเสียก่อนแล้วกัน อย่าเพิ่งรีบตายล่ะ...เพราะฉันยังอยากเล่นกับคุณหนูกำมะลอร่านราคะอย่างเธอใจจะขาด!” สิ้นเสียงเยียบเย็น มือสากหนาที่จิกผมของเธอก็ออกแรงจนเส้นผมแทบหลุดเป็นกระจุกหนึ่ง มือหนาอีกข้างที่เคยสร้างความสุขให้เธอกลับบีบคอของเธออย่างแรงจนแทบขาดอากาศหายใจ เธอรู้สึกต่ำต้อยและถูกเหยียดหยามเมื่อร่างสูงปลดซิบกางเกงเนื้อหนาและควักความเป็นชายออกมา น้ำสีเหลืองขุ่นถูกปลดปล่อยราดรดใส่หน้าและปากของเธอที่อ้าออกเพื่อสูดอากาศเข้าปอดให้มากที่สุด ใบหน้าแดงก่ำ ดวงตาแทบถลนจนเธอแทบอยากร้องขอเขา...น้ำตาของความอัปยศหลั่งรินอย่างเจ็บปวด
เขาปลดปล่อยน้ำโสโครกบนใบหน้าเธอ เหยียดหยามเธอได้ถึงเพียงนี้ เธออยากตายเพื่อชดใช้จะดีกว่าให้เขาเหยียบย่ำราวกับสัตว์เช่นนี้!
หญิงสาวจึงรู้ว่า ที่ผ่านมาเธอเป็นได้แค่คนโง่คนหนึ่งที่เป็นเครื่องมือความแค้นของเขาเพียงเท่านั้น
นรกบนดินที่หนังสือกล่าวอ้างมีอยู่จริง...เพราะเธอกำลังได้รับบทเรียนของมันอย่างสาสม!!!
..........................................................................
"พี่ดิน...พี่จะทำอะไรแพร! แพรกลัว...อย่าทำแพรเลยค่ะ" เหมือนแพรมองชายหนุ่มที่เป็นสามียอมจำนนของเธออย่างหวาดกลัว ร่างอวบอิ่มสั่นเทาเมื่อมองเข็มขัดหนังวัวเส้นหนาที่ถูกชายหนุ่มฟาดกับมือของตนอย่างแรง! รอยแดงที่ฝ่ามือเป็นปื้นและแววตากระหายอยากในบางอย่างน่ากลัวไม่ได้ทำให้ร่างสูงที่เคยอ่อนโยนและเป็นสุภาพบุรุษในวันวานดูน่าเข้าหาเลยในเวลานี้ มือทั้งสองของหญิงสาวถูกล่ามด้วยปลอกข้อมือหนังวัวเช่นกัน ความคมของขอบเส้นทำให้บาดเนื้อผิวของเธอจนเป็นรอยแดงน่ากลัวและเหมือนจะถลอกจนแสบผิวด้วย เนื้อตัวถูกเขากระชากเสื้อผ้าจนขาดวิ่น เหลือเพียงร่างกายเปลือยเปล่าล่อนจ้อน หน้าอกอวบโตทำให้ร่างสูงอดไม่ได้ที่จะใช้มือขยำจนแทบแหลกเหลว
"อือ...ฮึก แพรเจ็บ พี่ดินแกล้งแพรใช่ไหมคะ" หญิงสาวเอ่ยถามชายหนุ่มด้วยเสียงสะอื้น
นัยน์ตาแดงก่ำมองร่างสวยไปทั้งเนื้อทั้งตัวผิวอมชมพูผ่องด้วยความมันมือและอยากทำบางอย่างที่ใจต้องการมาตลอดแต่ถูกข่มไว้ด้วยจิตใจด้านดี เขาไม่ใช่ผู้ชายที่ดีอย่างที่ใครคิด! โดยเฉพาะกับตัวการที่ทำให้เขาเสียพระเพลิงไป
"แกล้งงั้นหรือ? หึ เธอคงไม่รู้ว่าฉันมีรสนิยมอย่างไร...อยากเป็นเมียจนตัวสั่นระริกก็ต้องรู้ว่าผัวเป็นอะไร!" ร่างสูงดึงเข็มขัดหนังในมือให้ตึงเพื่อทดสอบความยืดหยุ่น และม้วนปลายด้านหนึ่ง จับให้ถนัดมือของตนแล้วฟาดไปที่หน้าท้องแบนราบของหญิงสาวอย่างแรง!
"กรี๊ดดดดดดดดดดด"
#นิยายขายดีของไซคีที่ทุกคนต้องร้องอื้อหือ!!
#รีวิวจากนักอ่านหลายคนว่าดีและคุ้มค่า
