ตะกร้าว่าง
พื่อชิวาแล้วแม้จะต้องสังเวยชีวิตผู้อื่นก็ยอม นี่คือการตัดสินใจอันแน่วแน่ของอาจารย์ ทว่าความคิดนั้นก็ถูกหยุดยั้งไว้ด้วยเศษเสี้ยวความเป็นมนุษย์ ซึ่งหลงเหลืออยู่ในตัวของเขา ก่อนจะตระหนักได้ว่าผู้ที่ต้องเสียสละนั้นคือตนเอง เมื่อวิญญาณจากไปแล้วสิ่งที่หลงเหลืออยู่ในกายคืออะไร ปลายทางที่รออยู่จากการตัดสินใจนั้นจะใช่แสงสว่างอย่างที่หวังหรือไม่........เปรียบดั่งรุ่งอรุณและราตรี...ทั้งคู่ผู้ยืนอยู่บนฟากฝั่งที่ต่างกันโดยสิ้นเชิง...
คุกกี้ช่วยให้เราสามารถให้บริการจากเราได้ คุณควรยินยอมเปิดใช้งานคุกกี้