เต้าหู้ไข่ไม่ใช่นักฆ่า

ชีวิตธรรมดาที่แสนเรียบง่ายไม่มีอีกต่อไปแล้วเมื่อ การันต์ ดันประสบอุบัติเหตุขับรถชนคนจนทางนั้นความจำเสื่อม เขาจะทำอย่างไรได้นอกจากต้องรับชายคนนั้นมาดูแลไว้จนกว่าอีกฝ่ายจะได้ความทรงจำกลับคืนมา

"คุณชื่ออะไรเหรอครับ แล้วบ้านอยู่ที่ไหน ผมจะได้ไปส่งถูก"

"นั่นสิ ผมชื่ออะไรครับ" ใบหน้าหล่อเหลาจ้องมองมาที่การันต์อย่างคาดหวังในคำตอบ

"ฉิบหายแล้วไหมล่ะ! นี่คุณจำอะไรไม่ได้เลยเหรอ แล้วอย่างนี้ผมต้องพาคุณไปส่งที่ไหน"

"ผมไม่รู้ คุณจะไปไหน..จะทิ้งผมเหรอครับ" มือหนาขยุ้มผ้าห่มที่สกรีนชื่อโรงพยาบาลแน่นก่อนจะจ้องมองมาที่เขาราวกับเด็กสาวที่ผิดหวังในตัวของคนรัก

แต่เดี๋ยวก่อน! ไอ้คนบนเตียงไม่ใช่เด็กสาวเสียหน่อย นั่นคือชายหนุ่มรูปร่างสมส่วนที่ตัวใหญ่กว่าเขาอีก

นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน!? ทำไมไอ้หน้าจืดเหมือน เต้าหู้ นี่มันต้องทำเหมือนเขาฟันแล้วทิ้งด้วย ทำไม! แล้วดูทำหน้าเข้าสิ เฮ้อ~ เก็บเอากลับไปเลี้ยงที่บ้านก็คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง...

***********************

**เนื้อหาภายในเรื่องเป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน พฤติกรรมบางอย่างไม่ควรลอกเลียนแบบ**

*นิยายเรื่องเต้าหู้ไข่ไม่ใช่นักฆ่าเป็นเรื่องสั้น เนื้อหาจึงกระชับและดำเนินไปอย่างรวดเร็ว*

***********************

Trigger warning

มีการบรรยายฉากร่วมเพศ / มีการสบถหรือพูดจาถ้อยคำหยาบคาย / มีเลือด / มีการพยายามฆ่า / มีการใช้ของมีคม

***********************

พระราชบัญญัติลิขสิทธิ์

เรื่อง เต้าหู้ไข่ไม่ใช่นักฆ่า

แต่งโดยนามปากกา Linnn.

ภาพหน้าปกและภาพประกอบโดย Flynnyy77 , ดอยคำ

สงวนลิขสิทธิ์ทางปัญญาตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 และตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์เพิ่มเติม พ.ศ.2558 ห้ามทำการคัดลอก ห้ามเขียนดัดแปลงเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ รวมทั้งการถ่ายทอด,ถ่ายเอกสาร,สแกน,ถ่ายภาพ ในรูปแบบใดก็ตามที่เป็นการเผยแพร่ หรือวิธีการใดๆ ทั้งปวงโดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าของที่เป็นผู้แต่งเป็นลายลักษณ์อักษร

***********************

พูดคุย/ทวงนิยายกับลินได้ที่

Twitter : @Mollylinnn

https://twitter.com/Mollylinnn

Tiktok : @mollylin.linnn

Page Facebook : นามปากกา Linnn.

https://www.facebook.com/profile.php?id=61559084499482